In de geest van Pinksteren

Met Pinksteren vieren we dat ons de Geest geschonken is, dat mensen elkaar plots verstaan in verschillende talen. Een schrikbarende of verrassende ervaring. Vertrouwen op de geest is een houding van openheid, van ontvankelijk leven.

In deze serie gaan we in de leer bij mensen die hierin voorbeelden kunnen zijn, bij hun ervaring als ‘grensganger’. Liturgie wordt daarmee een oefenplaats, waarin we die beweging van ontvankelijker worden verkennen en onze eigen ervaringen daarmee verzamelen. We zoeken naar de ervaring van verbondenheid en verschil, de ervaring van de ontmoeting, waarin zich iets groters opent, waar de dialoog vanuit oprechte interesse gevoerd kan worden.

5 juni: Pinksteren
Lezing: Handelingen 2 & ‘Een parel in Gods ogen’ Henri Nouwen
Overweging door Eva Martens

De voorloper van het Pinksterfeest, het Joodse Sjavoe’ot, het Wekenfeest, is oorspronkelijk een oogstfeest, een feest van dankbaarheid voor wat ons geschonken is. Dankbaarheid is misschien wel de snelste weg naar ontvankelijkheid en naar ware ontmoeting. Hoe kunnen we deze houding oefenen in een wereld waarin prangende crises een beroep op ons doen, waarin verwarring en vervreemding onze dagelijkse realiteit voortdurend binnentreden? Deze zondag is de liturgie een oefenruimte voor het overschrijden van grenzen, tussen ons, in onszelf en tussen onszelf en het heilige.
In deze viering worden twee kinderen gedoopt.

12 juni : Verdwalen
Lezing: Johannes 21:1-13
Overweging door Leontien Dekker

Veel wetenschappelijke ontdekkingen zijn het gevolg van serendipiteit: toevallige ontdekkingen. Is dat toeval of speelt er nog iets anders mee? Is ontvankelijk leven iets actiefs of eerder het resultaat van iets ‘nalaten’? Zijn we in deze moderne tijd meer dan ooit verwijderd van het ontvankelijke en zullen we dus nieuwe rituelen moeten bedenken om ontvankelijk te kunnen leven ?

19 juni: De cultuurshock kwam op de terugweg
Lezingen uit de psalmen en de Hindoe mystiek
Overweging door Juut Meijer

Globalisering lijkt de mogelijkheid elkaar te verstaan over onze taalgrenzen heen steeds dichterbij te brengen. En verrassender dan dat: ondanks enorme culturele verschillen ontdekken we soms ook herkenningspunten. De worstelingen met het eigen gelijk, de vaste beelden waarmee we leven en zekerheid zoeken – ze blijken even oud als het besef van de illusie daarvan. Vandaag een voorbeeld van ontvankelijk leven uit de Indiase cultuur. De 9^e-eeuwse mystiek van Manikka Vacagar.

26 juni: Door de wereld ga ik en vraag…
Lezing: Genesis 11:31 – 12: 6 en een fragment uit ‘Uit liefde voor de Islam’
Overweging door Marcel Elsenaar

Wegtrekken uit het vertrouwde, en daarin open, aanwezig, aanspreekbaar zijn. Kunnen we dat? Onze levensloop wordt vaak mee bepaald door toevallige ontmoetingen en de keuzes om in te gaan op een stem die roept. Onze gids op deze weg is Paolo dall’Oglio sj, die koos voor een leven in het Syrische klooster Deir Mar Moussa en daar een oecumenische en interreligieuze gemeenschap stichtte. Hij reikt ons een paar inzichten aan voor een leven vanuit de dialoog. Laten we die eens uitproberen.

Vrijheid is een van de meest belangrijke en betwiste woorden van de laatste jaren en heeft de afgelopen maand een pijnlijk actuele lading gekregen.
De joods-Russische filosoof Isaiah Berlin muntte de klassiek geworden begrippen ‘positieve’ en ‘negatieve‘ vrijheid. Met positieve vrijheid – vrij zijn om – bedoelt Berlin dat mensen meester over zichzelf zijn, welbewust besluiten kunnen nemen en autonoom zijn in die zin dat zij zich zelf begrenzingen kunnen opleggen. Daartegenover staat de negatieve vrijheid – vrij zijn van -de afwezigheid van dwang door andere mensen, ook wel het ‘schadeprincipe’ genoemd. Alles mag, zo lang een ander er geen schade van ondervindt.

Het Bijbelse vrijheidsbegrip is radicaler, activistischer: het gaat over de verantwoordelijkheid die mensen hebben om – in navolging van hun God- elkaar te bevrijden uit alle denkbare vormen van onderdrukking. In deze serie onderzoeken we aan de hand van verschillende filosofen én verhalen van Bijbelse schrijvers enkele aspecten van het vrijheidsbegrip.

24 april: Over liturgie- oefenen in vrijheid
Lezing: Johannes 21: 1-14
Overweging door Erik Borgman

Vrij ben je niet vanzelf. Volgens de interpretatie van de eerste vijf Bijbelboeken door rabbi Jonathan Sacks doet het volk Israël er na de Uittocht uit Egypte veertig jaar over om in de woestijn de vrijheid te leren. We moeten leren dat, zoals Willem Jan Otten het in zijn boek Zondagmorgen verwoordt, wij na Pasen Christus ‘overal zullen weten, in het uur van onze dood, in de hele schepping, tot het einde van de tijd, overal is de Mensenzoon, behalve in zijn graf’. Dat God alles omgeeft en doortrekt, daarmee oefenen wij in de liturgie.

1 mei: Over innerlijke vrijheid
Lezing: Exodus 3: 7-14
Overweging door Colet van der Ven

Betekent innerlijke vrijheid je overgeven aan het leven, aan datgene wat je overkomt? Of betekent het juist dat je je los maakt van de omstandigheden en de volledige verantwoordelijkheid op je neemt voor je eigen doen en laten? Of is innerlijke vrijheid dat je ontstijgt aan dat eigenmachtige denken? Verkenning van een begrip aan de hand van drie filosofen en de bijbel.

8 mei: Over vrijheid in onvrijheid
Lezing: Psalm 37: 1-11, 37-40
Overweging door Bettine Siertsema

Als je in onvrijheid moet leven, in gevangenschap of onder de voortdurende dreiging van bombardementen en geweld is vrijheid een droom, een hoop, misschien een wenkend perspectief dat je inspireert en op de been houdt. Want wat zou het méér kunnen zijn, wanneer alle keuzemogelijkheden je uit handen zijn geslagen? En toch, ook als je niet eens meer de keuze hebt wat je zult aantrekken, wat je zult eten, hoe je je tijd zal besteden, ook dan blijft er nog iets van vrijheid over, zo blijkt uit memoires van concentratiekampgevangenen.

15 mei: Over vrijheid en lichamelijkheid
Lezing Marcus 1: 40-45
Overweging door Marcel Elsenaar

Succes en populariteit vragen er om dat je fit en aantrekkelijk bent. Als je ziek bent, afhankelijker wordt, dan heb je opeens geen plek meer in dat maatschappelijk verhaal. Kun je dan geen vrijheid genieten als je lichamelijk beperkt bent?  Dat is lastig in onze cultuur, die door filosoof Byung-chul Han wordt aangemerkt als een palliatieve samenleving. Pijn heeft daarin geen betekenis, is alleen een hindernis. We verkennen zijn gedachtewereld. Daarnaast gaan we ook te rade bij Bieke Vandekerckhove. Zij kreeg op haar negentiende ALS en moest al haar toekomstvisioenen opgeven. En toch vond zij een nieuwe vrijheid. Gaan daarover ook Bijbelse verhalen over genezing?

22 mei: Over de vrijheid van het spel (kinderdienst)
Lezing Richteren 6 – 8 (fragm.)
Overweging door Eva Martens

Om te kunnen spelen in vrijheid heeft een kind grond nodig en grenzen. Dan ontstaat er een eigen ruimte die met het kind groeit en groter wordt. Is dat bij volwassenen niet net zo? Goed beschouwd is een viering ook een spel, volgens historicus Johan Huizinga het heiligste spel dat er is. Vandaag ervaren we daar iets van, met kinderen én met grote mensen.
Deze dienst wordt voorbereid door de kinderen en de Kinderwerkgroep.

29 mei, Hemelvaart: Over vrijheid, crisis en verantwoordelijkheid
Lezing Handelingen 1: 1-14 en Galaten 5 (fragm.)
Overweging door Germain Creyghton

Onze vrijheid is in crisis. Het optimisme van de afgelopen decennia over een vrijheid die zich vanzelf verbreidt, in een alom communicerende wereld waarin ‘de meeste mensen deugen’, wordt gelogenstraft door een wereldwijde pandemie, een onontwijkbare klimaatcrisis, een brute oorlog aan de rand van Europa en zelfs door ondermijning van rechtsstaat en democratie in het ‘vrije westen’ zelf. Wat gebeurt er? En wat te doen?
We vieren deze zondag Hemelvaart: dat Jezus na zijn leven, sterven en opstanding weer opgenomen wordt in het mysterie dat we God noemen. Kan dit voor ons, als leerlingen die in verwarring achterblijven, een inspirerende oproep zijn tot het waarmaken van een nieuwe vrijheid – in verantwoordelijkheid?

Donderdag 14 april, 20:00u: Witte donderdag – De laatste maaltijd
Lezing Johannes 13
Overweging door Henk Hillenaar

Wat ging er door Jezus heen, die laatste avond voor zijn dood? Wij weten het niet – maar wij weten wel dit: hij vierde een maaltijd met zijn vrienden.
Hoezeer ook de vorm van deze viering in de Dominicus door de jaren heen veranderd is ( Henk Hillenaar vertelt er wat over) – de kern blijft hetzelfde en is de kern van Jezus’ boodschap – we vieren de liefde.

Vrijdag 15 april, 20:00u: Goede vrijdag – Onschuldig bloed op de Aarde
Lijdensverhaal: Marcus 14:32 -15:39
Gebed door Janneke Stegeman, met bloemenhulde aan het kruis

Op Goede vrijdag bidden wij aan het kruis en huldigen dit met bloemen. Het bloed dat is vergoten, dat wordt vergoten – het is onrecht.

Zaterdag 16 april, 21:00: Paaswake – De moed om te waken
Lezing Johannes 20: 1-18
Overweging door Eva Martens

Waar vinden we de moed, waar vinden we het licht? Zijn we daar waar we nodig zijn? Doen we genoeg? Zijn wij de kerk die bedoeld is?
Ben je wakker? Ben je werkelijk wakker? Waak je met me?

Zondag 17 april: Paasmorgen: Toen en Hij, Altijd en Wij
Lezing Johannes 20: 19-23, 30-31
Overweging door Arjan Broers

Jezus is opgestaan – geloof jij het? Is dat een verhaal van toen? Of kan het voor jou, voor ons iets betekenen? Hoe dan? Kan jij – kunnen wij opstaan? Zullen wij?

De diensten zijn thuis te volgen via de Kijk/luister-pagina

In de voorbereiding hadden we niet kunnen vermoeden dat het thema van deze 40dagenserie zo actueel zou zijn. De situatie in Oekraïne maakt het ons weer duidelijk hoe urgent het is hierover te hebben. Vluchtelingen nemen in de Dominicus een belangrijke plaats in. Zo opende de kerk in 2019 haar deuren voor dakloze ongedocumenteerden tijdens het ‘Kille Nacht’-protest en zetten veel bezoekers zich op individueel niveau voor hen in, zoals binnen de Taalgroep waar vluchtelingen Nederlandse les krijgen. Vanuit deze groep ontstond de wens het onderwerp ‘Vluchten’ in een diensten-serie op de kaart te zetten.

En dan blijkt dat er vele manieren van vluchten zijn. Het letterlijke wegvluchten uit oorlog zoals we dat nu dagelijks zien – of uit uitzichtloosheid, maar ook het toevlucht zoeken in zekerheden als het leven (bijvoorbeeld door corona) te onzeker wordt, of in verdoving als het leven te pijnlijk wordt.

Vluchten is van alle tijden en kent vele gedaantes. In deze serie, die niet toevallig valt in de Veertigdagentijd – een periode van inkeer en soberheid – zoomen sprekers en ervaringsdeskundigen in op de betekenis die vluchten voor hen heeft in 2022. Zoekend naar antwoorden. Welke schuilplaatsen zijn te vinden? Welke antwoorden kunnen er zijn? Welke uitzichten zijn te vinden? Welke woorden en tonen kunnen en mogen klinken? Is bevrijding en opnieuw beginnen mogelijk?

2 maart: Aswoensdag
Lezingen Mattheus 6: 1 en 6: 16-18
Overweging door Arjan Broers

‘De dood: praat erover’ zegt de SIRE-campagne. Wij gaan in de Dominicus een stap verder: we zingen erover met stembevrijder Jan Kortie en we wrijven het onszelf letterlijk in, met as. Zo begint de veertigdagentijd, waarin we niet willen vluchten voor wat waar is: dat we van stof zijn, maar dat de liefde duurt.

Zondag 6 maart: Vluchten voor uitzichtloosheid
Leviticus 19:33-34 en Psalm 88 vrij
Overweging door Geeske Hoving, met Izzy Bangura

In het Wereldhuis blijkt ieder vluchtverhaal uniek, maar er is ook altijd een gemeenschappelijke deler – al deze mensen zijn weggevlucht voor uitzichtloosheid. Uit een situatie die er niet beter op gaat worden. Vervolgens is het des te pijnlijker dat velen van hen hier in Nederland in soortgelijke uitzichtloosheid terecht komen. Een opgejaagd schaduwbestaan dat Psalm 88 vrij precies verwoordt. Kunnen wij vluchtheuvels creëren? Izzy Bangura uit Sierra Leone en Geeske Hovingh vertellen erover.

Zondag 13 maart: Vluchten voor angst
Lezing Mattheus 5: 1-12
Overweging door Henk Hillenaar

‘Waarvoor zijn wijzelf nog steeds op de vlucht?’ In het verre verleden van onze families en in onze verbeelding van nu stammen we allemaal af van vluchtelingen, zit het vluchteling zijn in ons bloed, in onze genen. De evolutie gaat ook nu nog door; de mens zal altijd veroveraar zijn van grond en geluk, en op de vlucht blijven voor ongeluk en ongemak. Wetenschap en godsdienst gaan hier hand in hand. Beiden verkondigen dat wij nog altijd geneigd zijn op de vlucht te slaan voor de grote problemen van onze tijd : de gelijkheid van man en vrouw, de kloof tussen arm en rijk, de nog altijd heersende godsdienststrijd.

Zondag 20 maart: Vluchten voor verantwoordelijkheid
Lezingen Markus 11: 11-24 en Deuteronomium 16:11
Overweging door Gerhardt Scholte

Waarom vluchten mensen weg voor tolerantie en opvang van vluchtelingen? Hoe kunnen zij elkaar weer naderen? En hoe brengen we de ‘vluchters’ op vrolijker gedachten? Moeten we bouwen aan versteviging van onze collectieve verantwoordelijkheid, of begint het juist bij mijn individuele verantwoordelijkheid. We lezen het verhaal van het uitruimen en schoonvegen van de tempel door Jezus, klassiek verhaal in de aanloop naar Pasen. En als spiegel veelzeggend voor het onderwerp van deze dienst. We luisteren ook naar ervaringen van een vluchteling en/of een vluchter.
Gerhardt Scholte is predikant van de Protestantse Kerk Amsterdam.

Zondag 27 maart: Vluchten voor de pandemie
Lezingen Genesis 12: 7/8; Exodus 3: 2-6; Job 42: 12-13
Overweging door Alle van Steenis, met Vincent Blum (e.a)

Hoe hebben jongeren, maar juist ook ouderen het de afgelopen twee jaar volgehouden? Wat was daarvoor nodig? Welk vluchtgedrag hielp? Welk vluchtgedrag juist niet? Ervaringen zullen gedeeld worden vanuit verschillende generaties.
In deze dienst vindt het ritueel van de handenwassing plaats.

Zondag 3 april: Vluchten voor het water
Lezing Jesaja 58: 6-11 en Koran, Soera 40: 57
Overweging door Enis Odaci

Of ze nu vanwege droogte is of overstromingen, klimaatvluchtelingen vluchten omdat het water ze aan de lippen staat. In de islamitische traditie staat water voor onze verbondenheid met het hogere. Aan het begin van de islamitische vastenmaand Ramadan gaat Enis Odaci in op de vraag of de klimaatcrisis niet ook een vlucht is van onze verbondenheid met het hogere en de schepping die daarbij hoort. Hij zal reciteren uit de Koran.
Enis Odaci is publicist, Hoofd Online bij Volzin en voorzitter van de stichting Humanislam.

Palmzondag 10 april: Vluchten of juist niet?
Lezing Johannes 12: 12-27
Overweging door Marcel Elsenaar

Als je Jezus een advies zou geven, zou je misschien zeggen: ga nou niet naar Jerusalem! Het is daar gevaarlijk. Maar Jezus kan misschien niet anders dan naar de plek der moeite gaan. Wanneer doen wij dat: zien dat het mis zal gaan, maar toch doorgaan? Niet om een held te zijn, niet omdat je onkwetsbaar bent, maar, omdat er iets is dat groter is, belangrijker is. Kunnen we ons daar iets bij voorstellen?

Donderdag 14 april, 20:00u: Witte donderdag
Overweging door Henk Hillenaar

Vrijdag 15 april, 20:00u: Goede vrijdag
Gebed door Janneke Stegeman, met bloemenhulde aan het kruis

Zaterdag 16 april, 21:00: Paaswake
Overweging door Eva Martens

Zondag 17 april: Paasmorgen
Overweging door Arjan Broers

Waar liefde is, daar is God. En liefde verschijnt, voor jezelf, voor a(A)nderen, verschijnt in allerlei gedaantes. En liefde beleven we via ons lichaam: kippenvel op onze huid, tranen in onze ogen, het hart dat sneller slaat. Toch is het niet zo vanzelfsprekend in de kerk om liefde en lichamelijkheid te verbinden en vrijuit te verkennen. En om daar geloofstaal voor te vinden.

Adam en Eva bedekten zich, zegt het verhaal. Schaamte en christelijke ideeën over wat wel en niet goed en netjes is hebben mensen belemmerd om vrij om te gaan met hun lijf en hun eigen weg te vinden in de liefde. En er is veel zo te ontdekken. Er zijn zoveel manieren om je lichaam te beleven, om liefde te leven, om gender en seksualiteit uit te drukken.

Bovendien: bijbelteksten zijn misschien wel het best te begrijpen als we ze queer lezen. Dat wil zeggen: als we ze onbekommerd lezen, los van christelijke en maatschappelijke conventies, met oog voor het onverwachte, creatieve, transformerende in de tekst. Dat is niet per sé een nieuwe manier van lezen, maar één die ook aansluit bij oude joodse en christelijke tradities, die vaak zijn overstemd. En ook daarbuiten vinden we tegenstemmen en ruimte op het gebied van liefde en lichamelijkheid.

Wij leven van een traditie die steeds in beweging wordt gezet, door mensen die tegenstemmen vinden en laten horen, en de moed hebben hun eigen ervaringen te delen. Het is nodig en bevrijdend, nog steeds, om christelijke tradities te her-claimen, voor wie de bestaande hokjes benauwend en beschadigend zijn, en voor ons allemaal.

13 februari: Meer dan alleen kruimels, een verhaal van transformatie
Lezingen Genesis 1: 26, 27 en Mattheus 15: 21-28
Overweging door Janneke Stegeman

Als wij leven van een beweeglijke traditie, hoe beweeglijk zijn God en Jezus dan eigenlijk? In de traditie worden zij vaak voorgesteld als onveranderlijk. Het kan een geruststellend idee zijn: God een vaste grond te midden van alles wat verandert. Maar er zit ook iets stugs aan. Die onveranderlijke God is bijvoorbeeld ingezet om homo’s en transgender personen buiten te sluiten. In de lezingen van vanmorgen zoeken we naar meer ruimte. Misschien is dat wat wij God noemen onuitputtelijk. Telkens weer nieuw. En zijn wij dat, geschapen naar hun beeld, ook.

20 februari: Lazarus – over andere vormen van liefde en gemeenschap
Lezing: Johannes 11: 1-44
Overweging door Wielie Elhorst

Een psalmregel zegt: ‘Waar liefde woont, gebiedt God z’n zegen.’ Het is bij deze goddelijke ruimhartigheid eigenlijk vreemd dat wij dat in de kerk zo beperkt opvatten: de zegen is niet voor iedereen beschikbaar. Ontwikkelingen in de samenleving vragen ook om herbezinning op hoe we kijken naar relaties, liefde en gemeenschap.

27 februari: Liefde voor jezelf: worden wie je bent
Lezing uit de rabbijnse traditie
Overweging door Dinah de Riquet-Bons

Meer informatie volgt

Het is januari. Een nieuw jaar is begonnen. Onze goede voornemens staan nog fier overeind of beginnen al af te brokkelen. Juist in deze periode zoomen wij in de vieringen in op de moed om te falen.
In onze prestatiemaatschappij wensen we elkaar voortdurend ‘succes!’. We willen uitgroeien tot de beste versies van onszelf. Meer dan ooit venten we onze successen uit, bijvoorbeeld via sociale media. In vergelijking met al die ideaalbeelden weten we soms geen raad met onze kleine en grote faalervaringen.
Maar het wordt nog erger. Want zelfs als we falen willen we er iets van leren. Willen we betere mensen worden, kwetsbaar durven zijn.
De Bijbelse verhalen en de christelijke traditie zit vol beelden van mensen die de moed hadden om te falen – en te erkennen dat ze geen idee hadden hoe het verder moest. De nacht. De woestijn. De zondvloed. Het kruis. Daarna gebeurde er altijd nóg wat, dat is waar. Maar soms pas na lange tijd en altijd op een andere manier dan verwacht.

16 jan: De nacht van de ziel
Lezingen: Thomas Merton, ‘Heer, mijn God’
Lucas 4: 1-4
Overweging door Remco Graat

In december luidde de GGZ de noodklok: er zijn zoveel mensen in geestelijke nood, dat de wachtlijsten blijven groeien. Leegte, eenzaamheid, zinloosheid, angst, verwarring – Johannes van het Kruis beschreef die ervaringen in de 16de eeuw als een spirituele weg die je moest aanvaarden, op weg naar God. Biedt dit perspectief aan wie in behandeling is bij de GGZ? Of moeten we ervoor waken psychisch leed te vergeestelijken? Oftewel: moet je achter lijden een ‘punt’ zetten – het is wat het is, of is er ruimte voor een voorzichtige komma?

23 jan: De woestijn in
Lezingen: Numeri 11: 10 – 30
Elten Kiene: Ode aan de twijfel
Overweging door Marcel Elsenaar

Ze wilden weg uit Egypte, maar toen ze in de woestijn waren, kwam er twijfel, verwarring. Waar waren ze naar op weg, het volk van Israël? En was het in de slavernij van Egypte niet toch beter? Hoop en verwachting maakt plaats voor polarisatie en verdeeldheid. Als je het niet weet, als niets werkt, wat ga je doen, hoe ga je dan met elkaar om? Kan daar niet juist het oude verhaal van uittocht opnieuw, op nieuwe manieren, ónze nieuwe manieren… ons inspireren?

30 jan: De vloed
Lezing: Genesis 9: 8-28
Overweging door Eva Martens

Zou Noach geweten hebben dat het goed kwam, na die veertig dagen regen en die vele dagen drijven? Net als hij is ons aangezegd dat ons klimaat verandert en dat het ingrijpend zal zijn. Het is het gevolg van ons falen om de hele aarde recht te doen, en niet alleen onze eigen ambities. Maar sloot God na de vloed niet een verbond met heel de Schepping, niet alleen met de mens?

6 feb: Het kruis: de dood
Lezingen : Johannes 12: 23-28
Overweging door Claartje Kruijff

Wij mensen hebben niet het eerste en ook niet het laatste woord. Wij zijn eindig en ontkomen daar niet aan. De dood hoort bij het leven. En nog dichterbij: bij ons leven. Wanneer en hoe weten we niet. We hebben het niet voor het zeggen en dat voelt onrustig, onzeker en bovenal angstig. Komt die aanstaande dood alleen maar van ons nemen of ook iets brengen? Worden we slechts (af)gebroken of ook opgebouwd en geheeld?

Vanaf 2/1/2022 nodigen wij weer een kleine groep bezoekers bij de kerkdiensten uit – vanaf 23/1 maximaal 100 personen.

Uitnodigingen komen daarvoor via Kerktijd.nl.

Zie de Dominicus&Corona-pagina voor meer informatie.

Advent is een tijd van een groeiend verlangen naar een andere wereld, en daarmee ook van groeiend verzet tegen wat mensen nu gevangenhoudt. Traditioneel worden bijbelteksten uit de profeten gelezen over de komst van die andere wereld of Messiaanse tijd. Adventsverhalen zijn tegen-verhalen, ze zijn een kritische spiegel waarin heersende waarden en gangbare normen op zijn kop worden gezet: ‘de eersten zullen de laatsten zijn.’ De evangelieteksten zetten mensen in het centrum die normaal aan de rand staan: de ongehuwd zwangere Maria, Jozef en Maria samen dakloos, en later op de vlucht, de herders die als eerste het goede nieuws ontvangen, de slechte koning die op een dwaalspoor wordt gebracht, de wijzen die een droom volgen. Zo worden wij verleid om onze blik te veranderen. Steeds weer is dat nodig: samenlevingen en groepen sluiten mensen in – en uit. Sommigen horen erbij, anderen niet. Sommigen staan in het centrum, anderen worden naar de marge geschoven.

Deze Advent vragen we ons af: wie onder ons worden vandaag buitengesloten? Van welke mensen keren wij ons af? Welke stemmen willen we niet horen, welke gezichten niet zien?
En wie bepaalt eigenlijk wie de gemarginaliseerden zijn en wat de marge is?

We laten ons weg van het centrum leiden door de verhalen en figuren die bij de Adventstijd horen. Zo worden we op het spoor van de Messiaanse tijd gezet.

Eerste advent 28 nov: Grensland
Lezing: Mattheus 2: 13-23
Overweging door Janneke Stegeman

Het Kerstverhaal is een vluchtverhaal. Eerst moeten Maria en Jozef op pad omdat een vreemde heerser het in zijn hoofd heeft gehaald dat alle mensen geteld moeten, om zijn belastingopbrengst te optimaliseren. En kort na de geboorte van Jezus moet het jonge gezin op de vlucht naar Egypte. Het kon wel eens erg ontluisterend zijn voor ons Europeanen om het verhaal vanuit dit perspectief te lezen, met zoveel wanhopige en verbijsterde vluchtelingen die doodlopen aan Europese grenzen. Wat gebeurt er met ons wereldbeeld als we hun perspectief toelaten?

Tweede advent 5 dec: Luisteren naar de minderheidsstem in onszelf
Lezing: Mattheus 2: 1-12
Overweging door Leontien Dekker

De minderheid of vreemdeling bevindt zich niet alleen buiten ons maar ook in onszelf. Het is díe stem in ons die we niet kunnen of willen horen. Aan die vreemdeling in onszelf, aan dat wat nog ongehoord is, wordt in een droom recht gedaan. De droom gaat voorbij aan conventies en de logica van alledag en brengt die ongehoorde stem in onszelf tot klinken. Wat gebeurt er als we meer plaats zouden maken voor dromen en voor die minderheidsstem in onszelf? In het Adventsevangelie wordt veel gedroomd: door Jozef en door de wijzen. Welke stemmen klinken daarin door?

Derde advent, Gaudete 12 dec: Over bescheidenheid
Lezing: Micha 5: 1-4
Overweging door Henk Hillenaar

Bethlehem is een bescheiden en zelfs onbetekenend stadje. En het zijn de herders, figuren van weinig maatschappelijk aanzien, die als eersten van de bijzondere geboorte op de hoogte worden gebracht door hemelse figuren. Wat heeft ons dat te zeggen, en wat hebben vreugde en bescheidenheid met elkaar te maken?

Vierde advent 19 dec: Over eenzaamheid
Lezing: Over Jozef (pseudo-Matteus evangelie)
Overweging door Colet van der Ven

Volgende week vieren we de geboorte van Jezus. De aanloop naar het verhaal van de geboorte van Jezus moet voor Jozef een eenzaam avontuur zijn geweest. Eerst verlooft hij zich met de door God uitverkoren Maria die hij niet tot de zijne mag maken, vervolgens krijgt hij de zorg voor een kind dat niet het zijne is. Ook de afloop moet eenzaam zijn geweest. Hij verdwijnt na de kindertijd van Jezus geruisloos uit de annalen.. Paradoxaal genoeg ervaren veel mensen tijdens de viering van dat geboortefeest van Jezus hun eenzaamheid het sterkst. In hoeverre kunnen zij troost en kracht putten uit hun lotgenoot uit dit verhaal.

Kerstavond, 24 dec en Kerstmis, 25 dec: Zien we het goed?
Overweging door Arjan Broers

Kerstmis kan troostrijk zijn. Een feest van licht in het donker, warmte in de kou, samen zijn in je eigen kring. Even hopend op vrede op aarde en toekomst voor iedereen.
Kerstmis kan verontrustend zijn. Zou het echt waar zijn dat het Grote Mysterie dat ons omvat zich laat kennen in een hulpeloos kind? Dat God juist ter wereld komt bij kleine, eenvoudige mensen in de marge? Dat machtigen en rijken op achterstand staan?
Kerstmis kan hoopgevend zijn. Onze wereld trilt op haar grondvesten, maar wij kunnen ons opnieuw toewijden aan wat voedt en goed doet. En ervaren dat God niet alleen van al zo hoge is, maar onder ons wil komen. Zien we het goed?

Gewoonlijk is er een dienst om 19:00 en 22:00. Dit jaar zijn de diensten, vanwege de lockdown, te volgen via internet. De vroege dienst, van 19:00, zal vooral gericht zijn op de kinderen. Er is een kerstspel waarvoor de ouders en kinderen in de kerk aanwezig zijn. De late dienst is verplaatst naar 25 dec om 11:00.

Nieuwjaar 2 jan: Licht schijnt in de duisternis
Lezing: Johannes 1: 1-18
Overweging door André Wesche

Het begin van het evangelie volgens Johannes vertelt over de komst van een woord dat als leven en licht in mensen werkt. Een woord dat een mens opnieuw in verbinding brengt met de bron van al wat leeft, die wij God noemen en ons nieuw maakt.

Zondag 9 jan: Epifanie
Lezingen: Mattheus 3: 13-17; Johannes 2: 1-12
Overweging door Germain Creyghton

We vieren deze zondag Epifanie: het feest van de ‘verschijning’ of ‘manifestatie’ van de Levende in ons midden. Op de zondagen rondom Kerstmis hoorden we over God die zich bij voorkeur toont in wie kwetsbaar is en die zelf in armoede en chaos ter wereld komt. En hoe dit doorwerkt in hoe wij de wereld veranderen.
Volgens Oosterse traditie lezen we deze zondag de verhalen over Jezus’ doop in de Jordaan, met de duif als teken van de Geest, en over de bruiloft te Kana, waarin water in wijn verandert. Hebben deze tekenen nu voor ons nog betekenis? Zeggen ze ons nog iets over hoe de zachte krachten van de Geest kunnen doorwerken in onze wereld, zonder hun oorsprong in wat kwetsbaar is teniet te doen?

Voor de maandelijkse collecte ten bate van projecten buiten de Dominicus kunnen voor 2022 nieuwe aanvragen worden aangemeld.

De criteria in het kort: 
– De opbrengst van de collectes, zowel voor projecten in binnen- als buitenland, dienen ten goede te komen aan en zijn in solidariteit met de zwaksten in de samenleving.
– Een project heeft een collectieve bestemming en is dus geen ondersteuning van één of enkele individuele mensen.
– De projecten zijn kleinschalig en ontvangen geen of minimale overheidssubsidies, waarbij onze voorkeur uitgaat uit naar projecten die streven naar ontwikkeling van mensen in zelfredzaam- en zelfstandigheid.
– Projecten die al eerder (minimaal 2 jaar geleden) in aanmerking zijn gekomen voor een collecte, kunnen opnieuw een aanvraag indienen.

De aanmelding met een uitgebreide beschrijving van het project en een concrete bestemming van de opbrengst van een collecte kan uitsluitend schriftelijk worden ingestuurd. Bij voorkeur via email naar: collectencommissie@dominicusamsterdam.nl of anders per post naar het secretariaat van de Dominicus t.a.v. Collectencommissie

Wilt u precies weten waar het waar het verzoek aan moet voldoen? Klik hier.

Aanvragen voor de eerstvolgende beoordeling dienen vòòr 1 januari te zijn toegestuurd.
De Collectencommissie

Beleidsraad staat open voor frisse mensen (BR-leden en een notulist)

In de Dominicus zijn betaalde professionals, vrijwilligers en vele groepen actief. Denk aan de pastores, de musici, de kosters, de werkgroep pastoraat, de werkgroep kind, de werkgroep diaconie, de beheercommissie, het liturgisch team, de vrijwilligers die zorgen voor schoonmaak, koffie, open huis, collecten voor derden, archief, 40-dagenkalender, Dominicuskrant, nieuwsbrief, zoomsessies, beeld- en geluidsopnames… Te veel om op te noemen. 

Om al deze activiteiten een beetje bij elkaar te houden en de professionals, de groepen en de vrijwilligers te faciliteren, is er een overkoepelende club: de beleidsraad, het bestuur van de Dominicus. Op het moment telt de beleidsraad (BR) 7 leden, maar binnenkort treden Mirjam Nieboer en Geert-Jan Meijerhof af. En na vele jaren hangt Joanne Kruijswijk Jansen haar notulisten-lier aan de wilgen.

In januari houden we een heidag en maken we nieuwe plannen. En het zou geweldig zijn als we dan al twee nieuwe BR-leden en een notulist kunnen verwelkomen zodat we ook dan met een sterke ploeg kunnen werken. Wil je er meer over weten, wil je wel eens een (openbare) vergadering bijwonen of wil je je kandidaat stellen voor de BR-verkiezing?
Stuur dan een mailtje naar beleidsraad@dominicusamsterdam.nl
of bel met Jan van der Meulen (06 51 28 37 87) of Ankie Knijnenburg (06 12 92 85 76).
Zij gaan graag met je in gesprek!

Namens de BR,
Ankie Knijneburg