De opstanding laat zien dat het onmogelijke mogelijk is, op onverwachte manieren. Maar zoals de leerlingen van Jezus in deze tussentijd tussen Pasen en Pinksteren hier nog niet bij kunnen, zo vergaat het ons ook vaak. Grote ervaringen geven hun betekenis vaak pas gaandeweg prijs.

Breuklijnen werken door, individueel en collectief, dwars door de geschiedenis heen. Van generatie op generatie geven we pijn, angst, boosheid en beelden van vijandschap door. Je zou er zo het woord erfzonde voor gebruiken. Daardoor wordt lijden tergend vaak herhaald, totdat een nieuw perspectief doordringt.

In deze serie verkennen we de manieren waarop we gebrokenheid en lijden doorgeven, én hoe we die negatieve spiraal kunnen doorbreken.  We maken ruimte voor ons verlangen naar verzoening, vergeving, heling – naar een nieuw begin, naar nieuwe geest, de gebrokenheid voorbij.