foto-links

raamdom-gr

Zwerven in de dageraad met Kenneth White

We trekken vandaag de natuur in. Ik neem u mee naar Schotland. De laatste jaren gaat de vakantie daar naar toe. ‘Veel regen gehad?’ , is de meest gestelde vraag bij thuiskomst. Dat valt wel mee, al moet je er niet zonder regenpak naar toe. De Schotten hebben allerlei prachtige uitdrukkingen voor het weer. Een zonnige dag heet ‘ a given day’, een godsgeschenk. Een opklaring is een moment ‘between two weathers’. En wat te denken van een plaatselijke krant die op een ochtend het weerbericht kopt met: ‘sunshine: very unlikely’. Dat klinkt misschien nogal nat, maar ik herinner me van Schotland vooral de zonnige dagen en dat waren er een heleboel.In mijn bagage zit in Schotland altijd de bundel verzamelde gedichten van Kenneth White. Een beetje dik voor in de koffer, maar ik heb er nooit spijt van. Kenneth White is nu 77 jaar oud. Hij is geboren in Glasgow. Sinds 1967 woont hij aan de Franse kust. Hij is een soort talenwonder: aan de universiteit van Glasgow doceerde hij Franse literatuur, aan de Sorbonne in Parijs Engelstalige en Europese letterkunde. Hij publiceert zowel in het Engels als in het Frans, zowel poëzie als proza.
Kenneth White schrijft vooral reisverslagen en impressies van zijn talloze en bijna eindeloze wandelingen. Hij trekt er op uit om in te keren. Hij zoekt de stilte. Het rumoer van de stad, de wirwar van de stad verruilen voor de wirwar van de natuur. Weer of geen weer:

ER HELEMAAL UIT

Weg,
weg uit de stad
voorbij het einde van de steenweg
waar oude varens zich
donkerrood ontvouwen in de regen
en doornstruiken in het wilde weg
groeien bij bosjes

laat me hier maar even liggen
in de nattigheid, in het wild
en kijken
hoe de grijze wolk voorbijglijdt
en in alle rust goede dag zeggen
tegen een doodgewone mus

Gelezen uit:

Kenneth White: ‘Open World’, Collected Poems, Polygon Edinburgh 2003,
Kenneth White: Latitudes & Longitudes, University of Aberdeen, 2013,

De gelezen gedichten zijn vertaald/bewerkt door Gerard Swüste

Gerard Swüste las zondag 21 juli in de Dominicus een aantal gedichten van Kenneth White en gaf daarop een korte toelichting, wij delen graag een fragment.