Op deze pagina vindt u de Overwegingen van sept 2016 – zomer 2017
Voor het overzicht van het archief, klik op Archief Toespraken
Wie of wat is God? – Michel Dijkstra (9 juli 2017)
Uit de ontelbare antwoorden die er door de eeuwen heen op deze vraag zijn gegeven leg ik u graag dat van de dertiende-eeuwse middeleeuwse mysticus, theoloog en filosoof Meister Eckhart voor. God, zo stelt hij, is één, is eenheid. En met deze term, zo haast de Meister zich te zeggen, wordt niet simpelweg bedoeld dat er maar één God is. Er wordt nog iets diepers aangeduid. Namelijk: dat Gods wezen eenheid is.
Samen – Annewieke Vroom (25 juni 2017)
(deze overweging is niet online beschikbaar, maar op aanvraag verkrijgbaar bij Annewieke)
De slotdienst van het jaar, vlak voor de zomerserie begint, is al een beetje een voorproefje. Een bijzondere muziekdienst met medewerking van impro-zangeres Nicoline Snaas en onze eigen muzikanten natuurlijk. Geen mantra’s, wel een beetje losser zingen dan gewoonlijk en deze keer een extra korte overweging.
Wij zijn allen aristocraten…. dus heilig? – Tamarah Benima (rabijn) (18 juni 2017)
In Israel is ieder mens geroepen priesterlijk te leven. Dit besef hoog te houden lag vooral bij de Levieten. Als Mozes en Aaron hoger in rang lijken te geraken, komt Korach in verzet. Ook hij is een Leviet en die mochten toch allemaal priester zijn. Worden ze nu ondergeschikt? Het wordt een pittige strijd en het gaat er heftig aan toe. Een rechtmatige poging tot hervorming en verzet, of zijn er aan verzet ook grenzen? (gelezen uit Numeri 16 en 17)
Jonge wijn in nieuwe zakken – André Wesche (11 juni 2017)
Zoals Luther 500 jaar geleden een impuls tot vernieuwing was, zo waren de studenten en de vrouwenbeweging dat in 1968. De samenleving- en de kerken kwamen in een veranderingsproces. De geest van moed en bevrijding steekt de kop op en activeert de weerstanden. Steeds weer wordt de jonge wijn in oude zakken gestopt, maar de geest van vernieuwing gaat door, want de bruidegom laat het niet afweten. (Lucas 5, 27-39)
Alles in de wind – Juut Meijer (Pinksteren, 4 juni 2017)
Mensen die elkaar nooit begrepen, gaan elkaar verstaan zonder dat ze daarvoor hun eigen taal opgeven. Hoe kan dat? Een gezamenlijkheid ontstaat ondanks verschillen over de grootste kloven heen. (gelezen uit Handelingen 2 en 1 Korinthe 12)
De vreemde vrijheid in de maatschappij – Germain Creyghton (28 mei 2017)
Over degenen die Jezus volgen wordt in de evangelies gezegd dat ze wel ‘in de wereld’, maar niet ‘van de wereld’ zijn, omdat hun inspiratie vreemd is aan wat ‘de wereld’ als normaal beschouwt. Wat kan de scheppende, vreemde vrijheid van de geest nog betekenen in onze geseculariseerde maatschappij? (Matteüs 6, 24-34)
De vreemde vrijheid van het geroepen zijn – Bettine Siertsema (21 mei 2017)
We kunnen het ‘geroepen zijn’ ervaren als een spanningsveld tussen ‘reeds’ en ‘nog niet’ in de verwachting van het Koninkrijk, tussen ‘rekenen op’ en ‘openstaan voor’, vertrouwdheid en het waagstuk van het nieuwe-in-het-nu, de spanning tussen het ‘jij zult’ en het ‘ik wil’. (Lucas 5, 1-11)
De vrijheid van het kind – Henk Hillenaar (14 mei 2017)
‘Wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan’, zegt Jezus tegen zijn leerlingen. De filosoof Nietzsche beschrijft ‘hoe de geest tot kameel wordt; en tot leeuw de kameel; en tot kind eindelijk de leeuw.’ Hoe kunnen wij van kinderen ‘de vreemde vrijheid’ leren? (Lucas 18, 15-27)
De vreemde vrijheid in de Zhuang Zi – Annewieke Vroom (7 mei 2017)
(deze overweging is niet online beschikbaar, maar op aanvraag verkrijgbaar bij Annewieke)
Vandaag maken wij een uitstap naar de taoïstische traditie om daarvan te leren over vrijheid. Wij lezen het verhaal van Shentu-met-de-afgehakte-voet en staatsman Zichan, twee leerlingen in de taoïstische traditie. Ze zoeken met hulp van hun leraar vrijheid en vitaliteit. Wat er in de weg staat, is herkenbaar (namelijk: conventie). Hoe ze vrijheid vinden, is onverwachts. Het verhaal is toegeschreven aan de grote taoïstische denker, Zhuang Zi, uit het hoofdstuk ‘Het teken van de volkomen deugd’.
De schepping tussen scheiding en inspiratie – Laurens ten Kate (30 april 2017)
Het tweede scheppingsverhaal, dat eigenlijk het oudste is, kunnen we lezen als een fascinerend voorbeeld van scheppende vrijheid. Schepper en schepsel in een zeer lichamelijke, zelfs erotische wederkerigheid. Wat zegt dit over de vrijheid van de mens als schepper, bijvoorbeeld in de kunst? (Genesis 2, 4-10a)
De vreemde vrijheid in de verwondering – Marcel Elsenaar (Beloken Pasen, 23 april 2017)
De Emmaüs-gangers laten zich raken door de ontmoeting met de opgestane Jezus. Wat ze zich tot nu toe als zinsverband voorstelden wordt onhoudbaar. Hoe kunnen zij in het Licht van Pasen de oorspronkelijke vrijheid terugvinden die ze eigenlijk zochten? (Lucas 24, 13-35)
Wees niet bang – Germain Creyghton (Paasmorgen, 16 april 2017)
Een aardbeving, een engel die neerdaalt, zijn uiterlijk schitterend als een bliksemflits, zijn kleding wit als sneeuw. ‘Wees niet bang, zegt hij, Jezus is niet hier, hij is tot leven gewekt!’ Zijn opwekking uit de dood, door Matteüs verteld, brengt een heftig gebeuren teweeg, vol van emotie, vrees en vreugde tegelijk. Angstvallige machthebbers bepalen de politieke achtergrond van dit wonderlijke verhaal. Welke werkelijkheid gaat er achter schuil, ook voor ons nog, nu?
(Matteüs 27,62 – 28,19 en ‘De rode vogel’ (1959) van Astrid Lindgren, speciaal voor de kinderen vrij bewerkt en verteld door Lieke van Duin)
“Licht, dat ons aanstoot” – Juut Meijer (Paaswake, 15 april 2017)
Gelezen: Exodus 3 en 12, Matheus 27 en Mohamed El Bachiri: ’Jihad van de Liefde’
Andere wapens – Claartje Kruijff (9 april 2017)
Thema: Het geknakte riet laat zich niet afbreken.
Jezus rijdt op een ezel Jerusalem binnen terwijl hij weet dat het niet goed met hem zal aflopen. Hij heeft de strijd al verloren maar hij voert een andere strijd. Hij strijdt anders. Met wapens die nog veel krachtiger zijn (Matteus 12:17-21 en Matteus 21:1-12).
God is groot – Mounir Samual (2 april 2017) (overweging is niet beschikbaar)
Het is eenvoudig om God te aanbidden aan het begin der dingen, of aan het eind van een reis. Maar wat als je halverwege vastloopt? Waar is God als alles dood en begraven lijkt? Op het zwaarste punt in zijn leven, leerde Mounir Samuel in de Marokkaanse woestijn zijn grootste les: het is nooit voorbij en God is groot in alle omstandigheden. Een overdenking over hoop, geloof, twijfel en voortdurende beweging (het Lazarus verhaal, uit Johannes 11).
‘Dat slag dat vraagt en vecht om Hem’ – Bruno Nagel (26 maart 2017)
‘Dat slag dat vraagt en vecht om Hem….’ Over de ‘wapenrusting van God’
De tekst van deze zondag is er een die op het eerste gezicht nogal militant klinkt, maar eigenlijk gaat over in je kracht staan, die tegelijk ‘Gods kracht’ is.
Gods kracht die bestaat uit de ‘zachte’ krachten van waarheid, gerechtigheid, vrede, geloof, bevrijding, en het Woord (Efeziers 6: 10-20).
En tóch willen we een koning – Arjan Broers (19 maart 2017)
Afgoderij is de ergste zonde die er is – en mensen trappen er steeds weer in. Dat was ten tijde van de profeet Samuel net zo waar als nu. De oproep van God blijft om God in het midden te houden: zonder beeld, zodat we voortdurend moeten afstemmen verbinding maken, met vriend en vijand, met het leven zelf (1 Samuel 8: 6 – 22).
Talent voor een goede strijd – Henk Hillenaar (12 maart 2017)
Binnen het Christendom is de strijd tussen licht en donker vaak vooral gezien als de geestelijke strijd die iedere gelovige in en met zichzelf voeren moet. De aandacht voor gebed, gewetensonderzoek en de zorg voor persoonlijk heil leidden er toe dat de strijd voor heil en welzijn van de mensheid en van de aarde die wij bewonen in de tweede plaats kwam of zelfs vergeten werd. Onze tijd is bezig die twee weer bij elkaar te brengen. Iedere gelovige zal daarbij een eigen weg gaan, een eigen strijd strijden (fragmenten uit Exodus 14 en uit Lucas 12).
Strijd met jezelf/anderen/God – Annewieke Vroom (5 maart 2017)
(deze overweging is niet online beschikbaar, maar op aanvraag verkrijgbaar bij Annewieke)
Er is strijd in de wereld, in ons leven en in onszelf. We spelen er ons deel in, voor het goede en ook ten kwade. Deze 40-dagen tijd staan we daarbij stil en zoeken we er een weg mee. We beginnen bij Jacob die na een leven van veel bedrog met een onbekende vecht aan de Jabbok (Genesis 32).
In het hart van de Bergrede – Colet van der Ven (26 februari 2017)
Matteüs 6,1-15
Onverdeeld goed – Jean-Jacques Suurmond (19 februari 2017)
Matteüs 5,38-48
Overweging bij kinderdienst – Germain Creyghton (12 februari 2017)
Teksten: toneelstukje van de kinderen en bewerking van Matteüs 25,14-30
Zout der aarde – Claartje Kruijff (5 februari 2017)
Matteüs 5,1-16
Op de goede weg – André Wesche (29 januari 2017)
Matteüs 5,1-12
Het gaat beginnen – Gerard Swüste (22 januari 2017)
Matteüs 4,12-25
Op de proef gesteld – Juut Meijer (15 januari 2017)
Matteüs 4,1-11
Koning der joden – Niek Schuman (8 januari 2017)
In het lied ‘Namen voor Jezus van Nazareth’ is de derde naam: ‘Jood’. Nu, dat wás hij, Jezus. Anderen gingen verder. ‘Koning der Joden’ noemden ze hem en de meesten moesten dan erg lachen, want het sloeg nergens op – behalve op een spottend tekstje bovenaan het kruis. Toch waren er anderen, vreemd uitgedoste lieden uit het oplichtende Oosten, die het serieus namen. Hun grootste geschenk, toen en nu, bestaat hierin dat zij (via Matteüs) ons de weg wijzen (gelezen: Genesis 26:1-6 en Matteüs 2:1-12).
Nieuwjaarsdag – André Wesche (1 januari 2017)
Morgenster – Claartje Kruijff (Kerstavond 24 december 2016)
‘Morgenster’, een van de vele namen voor Jezus (gelezen: zie de overweging).
Ik ben de ware wijnstok – Henk Hillenaar (18 december 2016)
In het evangelie van Kerstmis – ‘In den beginne was het woord ‘ – verschijnt Jezus als Woord van God, als de mens door wie God tot ons spreekt. Johannes laat daarna Jezus zelf ook zeggen wie Hij is, in zeven ‘Ik ben’ woorden, waarvan het prachtige: ‘Ik ben de ware wijnstok’ het laatste is : Wij mogen geënt zijn op deze mens, deze Messias, als ranken op een wijnstok. Wat kan dit beeld, deze naam van Jezus, vandaag nog voor ons betekenen? (gelezen: Johannes, 15, 1-17)
Deur open – Gerard Swüste (11 december 2016)
In het evangelie van Johannes noemt Jezus zichzelf ‘de deur’. Niet om zichzelf te kenschetsen als de enige toegang tot de waarheid, maar om er op te wijzen dat zovelen de waarheid in pacht menen te hebben en toch niet de weg van de Schrift gaan. Een deur, open om naar binnen te gaan en leren wat waar is. Ook een deur om weer naar buiten te gaan en de woorden waar te maken. (gelezen: Johannes 10:1-10)
Bruidegom – Juut Meijer (4 december 2016)
Ook ‘bruidegom’ is een naam voor Jezus. Of is het eerder het lang verwachte koninkrijk Gods dat ‘als een bruiloft is’ is? Waar een bruidegom niets is zonder bruid (m/v) en ieder zich op tijd klaar moet maken. En wie zorgen er voor de entourage, het licht en het feest?
Jezus vertelt dit verhaal over een omhelzing tussen hemel en aarde die alleen mogelijk is als mensen zich voorbereiden. (gelezen uit Mattheus 25: 1-13)
Vreemde, ongrijpbaar anders – André Wesche (27 november 2016)
Je bent zo anders dan we dachten en leerden. Een vreemde die niet in onze vertrouwde plaatjes past. De laatsten zullen de eersten zijn. Wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. Uit de stronk van Isaï schiet een telg op. Een vreemd nieuw begin licht op. (gelezen: Jesaja 11,1-10)
God complex – Annewieke Vroom (20 november 2016)
(deze overweging is niet online beschikbaar, maar op aanvraag verkrijgbaar bij Annewieke)
De studie van de ideeën over God in de (wereld)godsdiensten laat zo haar sporen na. Een paar ideeën worden besproken in korte contemplaties (gelezen: zie de overweging).
Jij wordt altijd opnieuw geboren – Agnes Grond (13 november 2016)
Kunnen wij wel zinvol over God spreken? En hoe dan ? Of kunnen we misschien alleen tot god spreken?
(gelezen: 1 Korinthiërs, 1, 26-29; Rainer Maria Rilke: Jij, aan wie ik niet hoef te zeggen)
Zo onbereikbaar, zo dichtbij – Marcel Elsenaar (6 november 2016)
God : zo onbereikbaar, zo nabij. In het alledaagse leven lijkt God meestal veraf. En toch herken ik mij in Bijbelse verhalen van God die mensen nabij is. Hoe zit dat? Welke ervaringen verwijzen nog naar hem of haar die wij God noemen?
(gelezen: Psalm 139, 1-17; fragment uit Philip-Emmanuel Schmidt: Meneer Ibrahim en de bloemen van de Koran)
Alles wat wij zijn – Juut Meijer (30 oktober 2016 – Allerzielen)
Wie is God als wij niet allemaal op een of andere manier in God verbonden zijn. God die ons bijeenhoudt en in ons werkzaam is in de tegenwoordige tijd en door de tijden heen. Zoveel mensen als we zijn, met evenzo vele gezichten en namen. Krachtig en sterfelijk. In wie toch ook wat eeuwig is, is geopenbaard.
(gelezen: Psalm 8 en van Abel Herzberg: Alles wat wij zijn)
Bidden met je voeten – Colet van der Ven (23 oktober 2016)
Hoe we spreken over God wordt gekleurd door het ritme van onze dagen, de seizoenen van ons leven, ons persoonlijk verlangen. Een terugblik op wie God voor mij was.
(gelezen uit: Abel Herzberg – Brieven aan mijn kleinzoon, Nico ter Linden – En dan nog dit)
De Geest boven de chaos – Henk Hillenaar (16 oktober 2016)
Wanneer ik over God, ‘Ik zal er zijn’, spreek, bedoel ik vooral de Geest van de schepping die in het begin boven de chaos hing, die de aarde bezielt en ziet dat het goed is. Die geest leeft in ons allen en roept ons iedere dag weer op in de chaos van nu een nieuw begin te maken, een wereld die goed is. (Genesis 1 en Nescio : Eerste ontroering)
Oordeel – Germain Creyghton (9 oktober 2016)
Zesde en laatste dienst in de serie ‘Weerbarstige woorden’ (Lucas 12, 49-59)
Zonde – Annewieke Vroom (2 oktober 2016)
(deze overweging is niet online beschikbaar, maar op aanvraag verkrijgbaar bij Annewieke)
Vijfde dienst in de serie ‘Weerbarstige woorden’ (Lucas 7, 36-50)
Grappen, vrienden en kietelen – Arjan Broers (25 september 2016)
Vierde dienst in de serie ‘Weerbarstige woorden’ (Lucas 12, 22-31)
Uitverkiezing – Juut Meijer (18 september 2016)
Twaalfjarigenviering en derde dienst in een serie diensten over kernwoorden uit de christelijke traditie die versleten zijn geraakt. Kunnen deze woorden weer betekenisvol worden? Kunnen ze ons weer helpen bij onze zoektocht naar het levensgeheim dat we God noemen? (Lucas 14, 15-24)
Offer(gave) – André Wesche (11 september 2016)
Tweede dienst in een serie diensten over kernwoorden uit de christelijke traditie die versleten zijn geraakt. Kunnen deze woorden weer betekenisvol worden? Kunnen ze ons weer helpen bij onze zoektocht naar het levensgeheim dat we God noemen? (Lucas 14, 25-35)
Genade – Claartje Kruijff (4 september 2016)
Eerste dienst in een serie diensten over kernwoorden uit de christelijke traditie die versleten zijn geraakt. Ouderwets en betekenisloos. Onverstaanbaar en zonder inhoud. Het waren ooit woorden die iets opriepen van het Godsgeheim. Door allerlei leerstelligheid en dogmatisering hebben ze hun zegkracht en werking verloren. Kunnen deze woorden weer betekenisvol worden? Is hun oorspronkelijke glans terug te vinden? Kunnen ze ons weer helpen bij onze zoektocht naar het levensgeheim dat we God noemen? (Lucas 4, 14-22)
Volg ons op