Wat bezielt ons? Waar komt onze inspiratie vandaan? Al 50 jaar lezen we hier uit de Bijbel vanuit een nieuw verstaan van oude teksten. Door met elkaar te lezen, komen de teksten tot leven en blijken ze verrassend actueel te kunnen zijn. Lees met ons mee op dinsdagavonden van 20.00 tot 21.30 uur. Als je dat wilt, kun je je voorbereiden door thuis alvast de tekst te lezen. Vooraf is er om 19.45 uur koffie, na afloop is er gelegenheid om na te praten. Iedereen is welkom, ook als je maar zo nu en dan kunt komen. Opgave vooraf is niet nodig. In juli en augustus houden we een zomerstop.
Een blog geschreven door Jeanne, lezer op de dinsdagavonden.
Leer mij de Bijbel kennen, zie hier mijn motivatie om deel te nemen aan het wekelijks Bijbellezen. Als katholiek kind, opgegroeid in een Zuid-Limburgs dorp, ben ik zeven dagen per week naar de mis, de dienst, gegaan. Zeven dagen per week werd er voorgelezen uit het oude en nieuwe testament. Ik kan de verhalen dromen, maar ik was me er niet van bewust dat er uit de Bijbel werd voorgelezen. De teksten kwamen thuis en op school verder ook niet meer aan de orde, ze leken louter bestemd voor de mis. De Bijbel was van protestanten, dat wist ik wel, daar deden wij katholieken niet aan. Rond mijn 15de keerde ik me af van de katholieke kerk, van dat wat uitgevoerd, voorgelezen en gezongen werd, keerde me af van de Man op de wolk die alles bestierde en beoordeelde, te vaak veroordeelde. Bijna vijftig jaar later loop ik voorzichtig de Dominicus binnen, grijp mijn kans en meld me aan voor het wekelijks Bijbellezen. De uitdaging is groot, want tezelfdertijd start mijn chemokuur.
De eerste avond viel niet mee, met door elkaar heen pratende en soms vittende mensen die elkaar al eeuwen leken te kennen, maar al snel boeien de bijeenkomsten, met elke avond een andere inleider, die uitgekozen lijkt bij de tekst van dat moment, die een speciale bevlogenheid lijkt te hebben met het thema dat gelezen en besproken wordt. Er worden verschillende vertalingen gebruikt van de teksten, teksten die ik kan dromen maar die mij nooit geraakt of geboeid hebben. Ik leer de bijbel kennen als verzameling verhalen die mensen elkaar vertelden, en vervolgens optekenden, over de weg die de mens te gaan heeft, die de mens al eeuwen gaat met een God die niet bij naam genoemd mag worden. Poetische en soms gruwelijke verhalen, waarbij mijn eerste reflex nog steeds is dat ik deze al duizend keer gehoord heb, moet me iets opvallen dan, moet ik iets opmerken, moet ik er iets van vinden?
Toch pas ik mijn behandeldagen in het Antoni aan zodat ik zo vaak mogelijk aanwezig kan zijn. Ik leer verbanden zien, de herhalingen, er vallen kwartjes, maar geraakt word ik nog steeds niet, terwijl Ik zie dat de inleiders en ook deelnemers wel degelijk geraakt worden door de teksten. Ik lees van alles wat los en vast zit rond de bijbel, maar de bijbel zelf staat de hele week netjes te wezen in de boekenkast. Toch leer ik de bijbel steeds beter kennen en op een dinsdagavond, mijn behandeling in Antoni is inmiddels afgerond, zie ik opeens de gelaagdheid van de tekst die we lezen en bespreken. Ik zie de verschillende manieren waarop de tekst beschouwd kan worden, en niet een is waar, elke uitleg is goed.
Mooi, deze opening doet goed, wie weet wat er verder allemaal nog open gaat? Dat er nog maar vele dinsdagavonden mogen volgen.
Jeanne, 60+ ambtenaar met plezier in het bestaan.
Volg ons op