Als we op zaterdagavond 17 mei de Dominicuskerk binnen komen blijkt de ruimte prachtig en sfeervol te zijn ingericht. Beelden en schilderijen, kaarsen en bloemen, de piano en het orgel staan met zorg opgesteld. De Dominicuskerk is als geheel al een kunstwerk, maar dit is een kunstwerk binnen een kunstwerk. Alleen al het daar zijn was een feest.
Te midden van al dit moois verzorgen Thom Jansen, Jeannette Cramer, Merel Jansen en Michiel Rozendal een zeer afwisselend programma van zang en poëzie, piano- en orgelmuziek.
Thom blijkt behalve liederen die op zondag in de vieringen gezongen worden, nog veel meer gecomponeerd te hebben. Verschillende gedichten, zowel in de Engelse als de Nederlandse taal, heeft hij van muziek voorzien, onder andere Het Huwelijk, van Willem Elschot, met daarin de woorden die bijna iedereen kent: “Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad, staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren”. Het gaf aanleiding tot hilariteit bij de bezoekers, waarschijnlijk ook omdat Michiel het met ernst en aandacht zong.
De beelden en schilderijen zijn gemaakt door Jeannette, en waren te koop. Enkele kopers gingen tevreden naar huis. Maar zij schrijft ook gedichten. In haar kunstuitingen zoekt zij naar een weg van oud naar nieuw, van dromen door de nacht, van verleden naar heden en verder. Haar weg, en misschien ook wel de weg van ieder mens.
Ontroerend mooi vond ik ‘Meeuwen’, gezongen door Merel. Haar ijle sopraanstem gaf het lied vleugels. Het is een van de gedichten van Geertje Jansen-de Graaff, moeder van Thom, door Thom op muziek gezet. Het vertelt over meeuwen die “zweven, hoog in de vrije lucht”, “ver boven verdriet en pijn” en het verlangen “om even maar, heel even, geen mens maar meeuw te zijn.”
Even uitgetild worden, zoiets als in een andere wereld zijn, dat is wat er gebeurde in die prachtige ruimte, in die intieme sfeer, geschapen in, zoals op de aankondiging stond, het mooiste kerkgebouw van Nederland. Er waren maar weinig bezoekers. Als we dit beschouwen als een geslaagde try-out voor een volgend concert is dat niet erg. Want het smaakt naar meer.
Carla van der Heijden
Volg ons op