foto-links

raamdom-gr

Home › Archives for Kerk

Dienstenserie in de Veertigdagentijd – Strijd

Zondagochtenden in de Dominicus in de Veertigdagentijd met overwegingen van Juut Meijer, Annewieke Vroom, Henk Hillenaar, Arjan Broers, Bruno Nagel, Mounir Samuel, Claartje Kruijff, André Wesche en Germain Creyghton. Weet je van harte welkom om samen stil te zijn, te zingen, te luisteren, te bidden, brood en wijn te delen en – na afloop van de dienst – koffie, thee of chocomel te drinken. De diensten beginnen op zondagochtend om 11 uur.

Bij ‘strijd’ denken we spontaan aan oorlog en aan geweld. Maar ‘strijd’ is ook meer, het hoort in feite bij ieders bestaan: zowel om het leven te beschermen tegen alles wat het kan aantasten in zijn heelheid, veiligheid, voortbestaan, als om nieuw bestaan te scheppen, nieuw leven dat veroverd moet worden op de chaos.

De Bijbel en veel andere religieuze literatuur zien en bezingen het leven vaak als een strijd tussen licht en donker, goed en kwaad, dood en leven. Het Christendom viert het Paasgebeuren als de overwinning van het leven op de dood. Alle strijd zou voor ons, Christenen, voortaan in het licht van Pasen moeten staan. Daarover willen we deze Veertigdagentijd nadenken.

De geschiedenis van de strijd verhaalt niet alleen de uitschakeling van het kwaad in de wereld maar vooral ook het ontstaan van orde, eensgezindheid, gerechtigheid. Het idee ‘strijd’ krijgt daarbij een andere betekenis: naast oorlog en uiterlijke strijd is steeds meer sprake van politieke en sociale conflicten en van de innerlijke strijd die ieder met zichzelf voert. ‘Strijd’ kan vaak ook ‘hogere’ vormen aannemen:  tot prestaties leiden in sport,  kunst en wetenschap, een ontwikkeling die we alleen maar kunnen toejuichen.

Het Christendom heeft nooit een uitbanning van alle strijd gepropageerd. Ook Jezus gaat conflicten niet uit de weg en spreekt zelfs van een ‘zwaard’ dat hij komt brengen (Math. 10, 34). Maar bij hem is strijd altijd strijd voor het goede waarbij liefde en vergeving voorop staan. Zij komen in de plaats van het eergevoel en het recht op wraak waarmee men veel strijd in verleden en – helaas – ook heden tracht te rechtvaardigen.

Het woord van Jezus op het kruis : ‘Vader, vergeef hun want ze weten niet wat ze doen’ betekent dat de geschiedenis van de strijd tegen het kwaad – de geschiedenis van de mensheid in feite – ons te boven gaat en dat we als Christenen vóór alle strijd menslievendheid en barmhartigheid moeten blijven verkondigen.

Woensdag 1 maart: Aswoensdag
Voorganger: Juut Meijer

Zondag 5 maart:
Overweging: Annewieke Vroom
De kinderen houden een sponsorloop,

Zondag 12 maart:
Overweging:  Henk Hillenaar
In deze dienst vindt ook het ritueel van de handenwassing plaats

Zondag 19 maart
Overweging: Arjan Broers
Met speciale uitvoering van Bachs cantate BWV 54, ‘Widerstehe doch der Sunde’ gezongen door David Cohen (altsolo); hij wordt begeleid door een een klein strijkorkest en klavecimbel, onder leiding van Arjan van Baest.

Zondag 26 maart
Overweging: Bruno Nagel

Zondag 2 april
Overweging: Mounir Samuel

Zondag 9 april – Palmzondag
Overweging: Claartje Kruijff

Goede week

Donderdag 13 april 20.00 uur Witte Donderdag
André Wesche

Vrijdag 14 april 20.00 uur Goede Vrijdag
Claartje Kruijff

Zaterdag 15 april 21.00 uur Paaszaterdag
Juut Meijer

Zondag 16 april 11.00 uur Pasen
voorganger: Germain Creyghton.

11103255_958993970807294_3333589781101984874_o

 

Categorie: Nieuws Tags: , , , , , , , ,
25 februari 2017 door

Namen voor Jezus – terugblik

Een korte terugblik van overwegingen gehouden in de Dominicus. Negentwintig namen:een zoektocht naar metaforen die een ruimte scheppen, waarin bevrijding, gerechtigheid en liefde gedijen. Wie is de Komende die wij verwachten? Jezus, icoon van de onzichtbare God. Overwegingen van André Wesche, Juut Meijer, Gerard Swüste, Henk Hillenaar, Claartje Kruijff en Niek Schuman.

Als een vreemdeling die zachtjes klopt op onze deur, zo gaat Jezus, de Gezalfde, de Messias, rond in onze wereld, in ons bestaan. Wie durft zijn veilige en vertrouwde wereld open te doen en de ontmoeting aan te gaan? Jesaja vertelt ons dat er geen wolf, panter, leeuw, beer of slang voor de deur staat, maar dat er een nieuwe wereld op aanbreken staat, dat het paradijs van verbondenheid eraan komt hier op aarde. En hoe ziet dat eruit? – André Wesche in zijn overweging VREEMDE, ONGRIJPBAAR ANDERS.

Ook ‘bruidegom’ is een naam voor Jezus. Of is het eerder het lang verwachte koninkrijk Gods dat ‘als een bruiloft is’ is? Waar een bruidegom niets is zonder bruid (m/v) en ieder zich op tijd klaar moet maken. En wie zorgen er voor de entourage, het licht en het feest? Jezus vertelt dit verhaal over een omhelzing tussen hemel en aarde die alleen mogelijk is als mensen zich voorbereiden. – Juut Meijer in haar overweging BRUIDEGOM

Eerlijk gezegd, van al die 29 namen die Huub Oosterhuis in zijn lied aan Jezus heeft toegedicht, vind ik ‘deur open’ op afstand de meest prozaïsche. Niet Jezus als een beschermende herder, een veelbetekenend woord, een droom van een mens, maar een plank die open en dicht kan, waar je in en uit en doorheen kunt. In de lezing van vandaag is het niet eens de deur van een paleis of een monumentaal pand. Het is de deur van een stal, een schapenstal. Je kunt je afvragen: is dit nu wel een geschikt beeld voor Jezus van Nazareth, een mens van wie we zingen dat we hem achterna willen?  – Gerard Swüste in zijn overweging DEUR OPEN

In het evangelie van Kerstmis – ‘In den beginne was het woord ‘ – verschijnt Jezus als Woord van God, als de mens door wie God tot ons spreekt. Johannes laat daarna Jezus zelf ook zeggen wie Hij is, in zeven ‘Ik ben’ woorden, waarvan het prachtige: ‘Ik ben de ware wijnstok’ het laatste is : Wij mogen geënt zijn op deze mens, deze Messias, als ranken op een wijnstok. Wat kan dit beeld, deze naam van Jezus, vandaag nog voor ons betekenen? – Lees meer van Henk Hillenaar IK BEN DE WARE WIJNSTOK

Als je wilt leven vanuit een grotere verbondenheid dan vergt dat moed. Om de teugels te laten vie- ren en om de controle los te laten. Om met nieuwe ogen te durven kijken naar een ander en naar jezelf en je eigen situatie. En je weet niet altijd wat je ergens voor terugkrijgt of waar een situatie op uit zal lopen. Dat kan spannend voelen, eng zelfs. – Claartje Kruijff in haar overweging MORGENSTER

Toen ik werd uitgenodigd om mee te doen in de serie ‘Namen voor Jezus’, was ik daar dubbel blij mee.. In het lied ‘Namen voor Jezus van Nazareth’ is de derde naam: ‘Jood’. Nu, dat wás hij, Jezus. Anderen gingen verder. ‘Koning der Joden’ noemden ze hem en de meesten moesten dan erg lachen, want het sloeg nergens op – behalve op een spottend tekstje bovenaan het kruis. Toch waren er anderen, vreemd uitgedoste lieden uit het oplichtende Oosten, die het serieus namen. Hun grootste geschenk, toen en nu, bestaat hierin dat zij (via Matteüs) ons de weg wijzen. – Lees de volledige overweging van Henk Hillenaar KONING DER JODEN

 

Categorie: Blog Tags: , , , , , , , , , , , ,
30 januari 2017 door

Ik wil een taal spreken die toegankelijk is én ons verbindt én overstijgt

Interview met Mirjam Wolthuis.

Naar aanleiding van haar vertrek als pastor en voorganger had Joanne Kruijswijk Jansen voor de Dominicuskrant een interview met Mirjam Wolthuis, waarin ze terugkijkt op al die ervaringen van 20 jaar Dominicus en vooruitblikt naar haar nieuwe baan als Coördinator Religieus Leven in Klooster Alverna in Aerdenhout.

De webredactie heeft enkele gedeelten uit dit zeer openhartige interview met toestemming overgenomen. Het is zeer de moeite waard om het hele interview te lezen. Het juni-nummer van de Dominicuskrant is nog te koop in de kerk.

Op de vraag hoe het nu voor haar is, nadat ze haar vertrek aangekondigd had en met de laatste weken bezig is, antwoordt Mirjam:

“Het verandert doordat het zo lang duurt, er is tijd om afscheid te nemen. In het begin toen ik net die nieuwe baan geaccepteerd had en het begon te vertellen, was het heel beladen voor me. Alsof het besluit dat ik genomen had toch nog niet helemaal echt was. Gaandeweg ga ik aan het idee van weggaan bij de Dominicus wennen en daagt ook het besef dat het goed voor mij kan zijn, en misschien ook voor de Dominicus. Frisse wind. Maar het is wel een soort rouwproces met al de fasen die erbij horen. Langzamerhand merk ik dat ik me ga verenigen met mijn vertrekverhaal”.

Heb jij een idee van wat je hebt bijgedragen? vraagt Joanne haar, en Mirjam antwoordt:

“Het is niet zo dat er een erfenis ligt die je als een tastbaar pakketje kunt uitpakken” zegt Mirjam. “Als pastor ben je deel van een groter geheel, dat je meedraagt en vormgeeft. Ik hoor van veel mensen terug ‘het zit in de presentie, het er zijn, de trouw, een betrouwbaar gezicht’. Dat herken ik en dat besef ik ook. Als pastor zorg je dat de gemeente zich tot elkaar verhoudt, dat het een geheel blijft. Je helpt om het cement te maken tussen de mensen.”

Wat Mirjam ook belangrijk vond was om als Dominicus steeds weer naar buiten te treden. De buurt uitnodigen, artikelen schrijven, presentaties houden, elders preken, maar ook het oprichten van een landelijk netwerk van geloofsgemeenschappen als de onze. Zo bestaat er sinds 2012 het samenwerkingsverband ‘2of3bijEEN’, een netwerk van geloofsgemeenschappen in onafhankelijke en vrije opstelling. Dat kwam voort uit de brochure ‘Kerk en Ambt’, geschreven door enkele Dominicanen, waaronder Jan Nieuwenhuis, en de grote bijeenkomst die we toen organiseerden. De jaren daarna is met vallen en opstaan naar manieren gezocht om alle geloofsgemeenschappen, die zoals de Dominicus en de Ekklesia in vrije opstelling functioneren, met elkaar te verbinden.

Mirjam wordt ‘coördinator religieus leven’, bij de zusters van Alverna, en ze vertelt wat dat inhoudt: “dat ik behartig wat zij als gemeenschap, nu hun werk helemaal is overgenomen door de samenleving en de grond onder hun voeten figuurlijk kleiner wordt, dat ik die grond als het ware bewerk, omploeg en bevrucht, zodat zij weten ‘het is goed wat wij gedaan hebben’. Helpen hun geestelijk testament te schrijven, hen bewust maken van wat zij betekend hebben. Ze mogen ook weten dat het niet alleen gaat om wat ze gedaan hebben, maar ook om wat ze nu nog zijn. Want ze zijn er! En hoe doe je dat dan, reik je nog naar buiten? Trek je je terug naar binnen? Of leef je nog in de beweging, het leven, blijf je in de wereld staan? Op al die vlakken spelen, zo vermoed ik, vragen. De laatste levensfase van de mens en ook die van een instelling kan een tijd van oogsten zijn door het opdelven van wat je hebt verworven in het leven.”

Je gaat dus zorgen dat de zusters oog krijgen voor die oogst?, zo concludeert Joanne. “Ja, daar wil ik aan bijdragen. Maar concreter is het nog niet. Er is een pastor voor de zielzorg en de liturgie, dus dat is niet aan mij. Misschien zal ik weleens een uitvaart moeten doen, maar het is niet mijn directe taak. Ik ben er voor het immateriële, een andere leken-collega behartigt de materiële zaken. Het vraagt dat ik de spiritualiteit die daar te vinden is, versta en die verbind met mijn eigen beleving. Dat gaat vast wel lukken, uit ervaring weet ik dat ik met iedereen in gesprek kan komen.”

Tenslotte vraagt Joanne wat Mirjam ons als Dominicus zou willen toewensen?

“Steeds weer openstaan voor wat er leeft. Een grote openheid, Openheid dus, zoals we die probeerden op te porren tijdens de tweede fase van het Blikopenerproject. Dat we niet vasthouden uit angst voor het onbekende. Dat we meebewegen met de tijd en die dynamiek steeds weer tot (on-)rust laten komen in het verlangen naar èn het vertrouwen op een nieuwe wereld. Ik hoop dat de Dominicus die inspirerende plek blijft, hartje Amsterdam, waar je aangesproken wordt en kunt bijtanken. Dat is in het vieren, in de liturgie. Het vieren van de zondag, dat is en blijft de kern. Dat je een plek blijft aanbieden waar gemeenschap wordt ervaren, waar je thuis mag zijn. Een plek waarvoor de mensen hun huis uitgaan, een plek die er altijd is, elke zondag om elf uur.” Het is ook een plek waar Mirjam zelf graag was en weer zal zijn: “ Over een tijdje schuif ik graag weer aan, hoor, als Dominicusganger.”

Dit is slechts een gedeelte van een interview, dat verscheen in het juni-nummer van de Dominicuskrant. Op zondag 19 juni neemt Mirjam officieel afscheid. Informatie daarover vindt u elders op deze site.

 

Categorie: Blog Tags: , , , , , ,
8 juni 2016 door

Voorbeden en Zegen door Jannet Delver

uitgesproken zondag 5 juni 2016

Gezegend zijt Gij, onze God, met uw Heilige Geest (herder der ziel),
die mensen voedt en draagt in uw liefde:

voor mensen hier en waar ook ter wereld die steun zoeken,
omdat ze leven in een storm van angst en zorg,
omdat ze eenzaam zijn,
omdat ze vermoeid zijn,
onzeker over hun toekomst,
voor hen bidden wij: voedt Gij hen met uw Licht en draagt Gij hen in uw liefde.


voor mensen die in rouw zijn,
voor al die mensen die zoeken niet weten waar te gaan,
voor mensen die in nood verkeren,
verdreven door de oorlog, zonder huis, zonder bescherming
voor mensen in oorlog met zichzelf,
voor mensen die lijden aan verwarring, of haat
die lijden onder de terreur van anderen,
voor mensen die tekort gedaan zijn
voor hen bidden wij: voedt Gij hen met uw Licht en draagt Gij hen in uw liefde.

voor de sterken onder ons bidden wij, die volhouden, ondanks alles,
voor mensen die bruggen bouwen over de lege plaatsen naast hen,
ja, voor alle namen die wij meedragen in ons hart,
bidden wij in stilte…
voedt Gij hen, voedt Gij ons allen met uw Licht en draagt Gij ons in uw liefde.
Moge het dan zo zijn.

Zegen.

Wij zijn hier bij elkaar oud voor jong, jong voor oud, sterk voor zwak
en zwak voor sterk.
om te herinneren en te bewaren
zodadelijk gaan wij weer naar de afdeling, naar onze eigen plek, de
wereld tegemoet.

Laten wij ons daarin gezegend weten:

De zegen van de Eeuwige onze God, die zich noemen laat IkZal Er Zijn voor jou,
zal u behoeden op de weg die u gaat,
zal het aangezicht over u lichten in genade en barmhartigheid
zal het aangezicht verheffen over u en u vrede geven.

Amen

Categorie: Blog Tags: , , , , , , ,
7 juni 2016 door

Goede Vrijdag

Gebed van Juut Meijer

Bij deze ene
deze ene gekruisigde te midden van zovelen
éen dode,
een mensenkind, god, van jou,
bidden wij:
verlaat ons niet
om heel jouw wereld, om al jouw mensen
verlaat ons niet,
als we bang zijn voor wat ons gebeurt
verlaat ons niet in onze onmacht,
verlaat ons niet als wij ons gezicht afwenden
maar spreek tot ons hart
in het aangezicht van deze ene, jouw geliefde mens

bij wat wie dichtbij zijn te dragen hebben
en bij het grote lijden van zovelen die voor ons géen naam hebben
maar wel de dierbaren van anderen zijn en van u

zo zijn we hier bijeen
en bidden we in het aangezicht van hem:
van Jezus van Nazareth,
jouw kind van hoop op een menselijke wereld
van liefde voor ieder en vrede overal

hoe velen zijn er zo gegaan?
vol van goedheid, jouw goedheid
dromend van vrede, jouw vrede.

weten we wie ze waren?
uit welk verlangen ze leefden?
nog altijd sterven zij
door mensenhanden die niet weten wat ze doen
die zelfgekozen, of meegenomen in een zieke wereld
– uit wat ze dénken dat goed is –
hun medemens verraden en zichzelf.
Soms zijn wij het misschien wel zelf
die wegkijken,
die vervlakt raken en in alles wat gebeurt
ónze kaders niet meer weten te relativeren

bidden wij daarom voor de lijdenden van deze wereld
maar ook voor onszelf
met zoveel moslims, joden, christenen
en al die anderen die in een verscheurde wereld het goede zoeken,
vrede zoeken vanuit welke overtuiging ook
om als we elkaar dreigen kwijt te raken
te gaan waar geen wegen gaan

allen die niet ophouden te dromen van toekomst
voor een wereld waar mensen en kinderen menselijk kunnen leven.
zo bidden we

  • voor allen die vluchten
  • voor de slachtoffers van de aanslagen waar we getuige van waren
  • en voor wie er ten onrechte op aangekeken worden

even bang als wij.

en bidden we ook voor wie dichtbij hun kruis dragen
in eigen kwetsbaarheid of door ziekte
of omdat zij zelf de weg van het sterven moeten gaan.

zo bidden wij om al uw mensen
vooral de minsten onder hen
in wie – we weten het – jouw gelaat ons aankijkt

verlaat ons niet, o god
en dat wij joú niet verlaten
jij die liefde bent
nu en altijd

Categorie: Blog Tags: , , , , , ,
25 maart 2016 door

NAAR PASEN ONDERWEG – Veertigdagentijd

Naar het Beloofde Land?

De aanhoudende vluchtelingenstroom vraagt om bezinning. Deze nieuwe situatie stelt vragen bij allerlei vanzelfsprekendheden. Van wie is een land eigenlijk? Wie is mijn naaste? Waar trek je een grens – qua hulp, gastvrijheid, uitzettingsbeleid? Zonder te vergeten dat in de loop der tijden de rollen kunnen verschuiven en degene die nu gastheer is straks misschien zelf moet vluchten. Hoe de oproep in de bijbel te lezen om de vreemdeling ‘in je samenkomsten binnen te halen’? En wat betekent het als Jezus zegt dat je alles wat je voor een vreemdeling hebt gedaan, aan Hem hebt gedaan?

Een vreemdeling is iemand die anders is dan jij. Zoals jijzelf een vreemde bent voor wie van elders komt. Dat kan nieuwsgierig maken, maar ook angst inboezemen. Een ontmoeting met een vreemdeling kan tot een uitnodiging van gastvrijheid leiden, maar klaarblijkelijk ook aanleiding worden om grenzen te sluiten. Idealen en praktijk kunnen behoorlijk botsen.

Gedurende deze veertigdagentijd staat het verlangen naar een leefbare wereld centraal, naar een land waar vrede en gerechtigheid heersen. Wie is daar niet naar op weg? We zijn immers allemaal pelgrims (Latijn: peregrinus = vreemdeling) op aarde. Of is het Beloofde Land enkel een visioen? Het Liturgisch Team, de Werkgroep Diaconaat en de Werkgroep Pastoraat hebben de handen ineen geslagen om actieve bezinning mogelijk te maken in deze periode tot Pasen. Met zondagse vieringen, doordeweekse meditaties, filmavonden, Bijbelstudie, gesprekskringen, maaltijd, solidariteitswaken en nog meer. Laten we elkaar ontmoeten en bevragen op onze drijfveren en inspiratie om bij te dragen aan een hartelijke wereld, maar laten we ook mogelijke angsten en twijfels onderzoeken. Hoe ver te gaan, voor het Pasen kan worden?

Wij nodigen u van harte uit tot deelname aan de activiteiten in de Veertigdagentijd. Download het volledige programma HIER.

Juut Meijer
Mirjam Wolthuis
Pastores Dominicus Amsterdam

DIGITALE KALENDER IN DE 40DAGENTIJD

U kunt in de 40dagentijd elke dag een inspirerende tekst per e-mail ontvangen. Deze teksten zijn gemaakt of uitgezocht door mensen van de Dominicusgemeente. U kunt zich hiervoor opgeven door een e-mail te sturen naar:

40dagendominicus@gmail.com onder vermelding van: digitale kalender 2016.

Hieronder volgen activiteiten, met datum, tijdstip en plaats. Als u op de titel klikt, vindt u meer informatie.

Wees welkom in mijn huis, 6 februari – Mirjam Wolthuis, 13 februari – Juut Meijer, 27 februari – Janneke Stegeman, 5 maart – Gerard Swuste. Zaterdagmorgen van 10.30 – 12.30 uur.

De weg van de mens, Dinsdagen 26 januari, 9 en 23 februari, 8 en 22 maart, 5 april, 3, 17 en 31 mei, 14 juni van 19.30 – 21.45 uur.

ASWOENSDAG 10 FEBRUARI Geef mij een nieuw hart overweging door Claartje Kruijff

Aansluitend bij deze viering is er een STILTE-MEDITATIE, ongeveer een uur, in de grote zaal van de pastorie onder leiding van Dick de Korte.

ZONDAG 14 FEBRUARI Gij zijt zelf vreemdeling geweest, samendienst met de Ekklesia Amsterdam. Overweging Mirjam Wolthuis

14.00 uur  Schipholwake De Dominicus Amsterdam, de Keizersgrachtkerk en de Ekklesia Amsterdam houden gezamenlijk de wake van overweging, gebed en gezang en een ommegang rond het complex waar vluchtelingen die hier illegaal verblijven gevangen worden gehouden.

De Kleine Prins, serie van drie bijeenkomsten: 16 februari, 1 en 22 maart

Documentaire film: ‘Special Flight’. Vrijdag 19 februari, vanaf 19:30

ZONDAG 21 FEBRUARI Ga weg uit dit land overweging van Juut Meijer

ZONDAG 28 FEBRUARI Als God ons thuisbrengt, met het ritueel van de handenwassing. overweging Germain Creyghton

De vreemdeling die in uw stede woont, 4 maart van 14-16 uur

ZONDAG 6 MAART Vluchten de overweging is van Janneke Stegeman. In deze dienst is er ook de sponsorloop voor en door de kinderen. En start de boekenbonnenactie van het Solidariteitsfonds

Vreemdeling op aarde, 7 maart van 20.00-22.00

ZONDAG 13 MAART Gastvrijheid overweging door Gerard Swüste

Film ‘Dheepan’, met maaltijd vooraf. 18 maart: 17 00 uur: inloop,17.30 uur start maaltijd; 19.15 uur aanvang film.

PALMZONDAG 20 MAART Welkom of niet? Henk Hillenaar houdt de overweging. Palmpasenoptocht van de kinderen in de kerk.

WITTE DONDERDAG 24 MAART
Viering: 20.00 uur
Germain Creyghton  

GOEDE VRIJDAG 25 MAART
Viering: 20.00 uur
Juut Meijer. 

PAASZATERDAG 26 MAART
Viering: 21.00 uur
Overweging: André Wesche

PAASZONDAG 1E PAASDAG 27 MAART
Viering: 11.00 uur
Overweging: Mirjam Wolthuis

DOORLOPENDE GROEPEN

De meditatiegroepen van de maandagavond en de woensdag en sacred dance zijn niet in het programmaboekje van de 40-dagentijd opgenomen. De programmering daarvan vindt u in de kalender.

UITNODIGING Snuffelstage in de Kloof

Dit jaar heeft de 40dagentijd in de Dominicus als thema :  “over vreemdeling, vluchteling en gastvrijheid”. Daarom willen wij van de Kloof (inloophuis voor dak- en thuisloze mensen) elke geïnteresseerde Dominicusganger de mogelijkheid bieden om een snuffelstage te doen: in de 40dagentijd één keer in de Kloof assisteren door op ’n ochtend ’n uurtje mee te helpen bij het koffieschenken, bij het ruilen van kleding, of te praten met bezoekers. Zonder verdere verplichting.

Ton Steenaert is op maandag- en vrijdagochtend aanwezig in de Kloof. Bel hem [072- 533 22 07] wanneer je meer informatie wilt of in de gelegenheid bent om  in de 40dagentijd de vreemdeling een gezicht te geven.

BIJDRAGE IN DE KOSTEN VOOR EEN ACTIVITEIT

Wilt u deelnemen aan een activiteit, maar zijn de kosten voor deelname en/ of reiskosten een bezwaar, dan kunt u vooraf een tegemoetkoming in de kosten aanvragen bij het Solidariteitsfonds.

U stuurt dan een e-mail naar Betsie Wessendorp:   pietsmit2000@planet.nl

OP DE BOEKENTAFEL:

Het kinderboek  “Dromen van vrijheid”.  Een rijk geïllustreerd verhalenboek waarin de mensenrechten verhelderd worden. De opbrengst gaat naar Amnesty International. Ook het kinderboek “Dromen van vrijheid” van Lieke van Duin en Truus Huizenga, over een meisje dat vier jaar in  Jappenkampen leefde, ligt er.

“Soep voor Syrië, kookboek om de mensheid te vieren” De winst van het kookboek, samengesteld door Barbara Abdeni Massaad, komt ten goede aan het voedselprogramma van UNHCR voor Syrische vluchtelingen.

Van Paul Begheyn, “Frans van de Lugt S.J.1938-2014, bruggenbouwer en martelaar in Syrie”. 

“Gelukzoeker, van generaal pardon tot premier gezocht”

Autobiografisch relaas van Gor Khatchikyan, pas afgestudeerd arts, over wat hij mee heeft gemaakt in Nederland nadat hij als Armeense jongen met zijn ouders als vluchteling hier kwam.

’t Is een vreemd’ling zeker, Van Anton Wessels [november 2015,] gastvriendschap bij joden, christenen en moslims.

Abraham/Ibrahim, de spiritualiteit van gastvrijheid. Marcel Poorthuis, van Deursen en Mock

Afbeelding: Ochtendgloren van Hans Hermans.

Categorie: Nieuws Tags: , , , , , , , , ,
8 februari 2016 door

Terugblik: Zinnen in de nacht

Een overzicht van de toespraken in deze serie rondom Zinnen in de nacht, een serie rondom het boek Jesaja. Advent en Kerst in de Dominicuskerk.

Wat is troosten? Wat gebeurt er tussen iemand die wil troosten en iemand die zich laat troosten? Wat is de kracht van deze wederkerigheid? Pater van Kilsdonk heeft daar ooit een mooie definitie van gegeven en die geef ik graag aan u door: “Troosten is iemand bewust maken van zijn eigen kracht die sterker is dan alles wat nu gebeurt waardoor de toekomst verlamd lijkt. Troosten is een diepere laag aanraken onder de pijn waaraan iemand lijdt.” Dit gaat over echte verbinding en aandachtig naar elkaar kijken en luisteren en in de pijn en in de verlamming de eigen kracht van iemand in alle kwetsbaarheid opgraven en teruggeven. Dit gaat dus niet over relativeren, goedpraten,snelle oplossingen aanbieden, moraliseren, overnemen of “kop op” roepen. Echte troost geeft iemand iets terug wat die mens kwijt is en toch in zich heeft. Het verlost iemand uit het gevangen zitten in zichzelf en geeft weer ruimte en adem (geestkracht).Echte troost zet iemand in beweging. Hoor, een stem roept: “Baan voor de Levende een weg door de woestijn, een pad in de wildernis.” 
André Wesche in zijn overweging De nacht van troost

Wat wil je zeggen met het antwoord dat ‘de morgen komt, maar ook weer de nacht’? Houdt het dan nooit op? Oorlog, vluchtelingencrisis, de aarde die opwarmt. Kunnen we nog wel vertrouwen op een God die ons bevrijding heeft beloofd? Of is het reëler om daar maar niet meer op te rekenen? In elk geval wordt in dit fragment van Jesaja geen geruststellende hoop verkondigd, geen ‘stil maar wacht maar, alles wordt nieuw’. De wachter van Jesaja doet mij denken aan Prediker: ‘De toekomst herhaalt het verleden, de daden der mensen herhalen zichzelf, en nieuw is er niets onder de zon.’ Dat klinkt teleurstellend. Voor- en tegenspoed, vrijheid en angst, dag en nacht: de schaduwkant en de lichte kant van het bestaan blijven onlosmakelijk met elkaar verbonden, ze zijn niet los verkrijgbaar. Is er dan alleen gewapende vrede mogelijk is, nooit de echte vrede die Jesaja verderop wel in gloedvolle taal verkondigt, de vrede die voortkomt uit gerechtigheid?
Germain Creyghton in zijn overweging Nacht van waakzaamheid

Wij zijn mensen die steeds opnieuw moeten leren dat wij niet de wereld kunnen veranderen – maar wel hoe wij kijken, wat wij opmerken. En daarmee verandert er van alles.
Dat geeft niks, dat wij dat niet doorhebben. Daarom zijn we hier, vandaag. En daarom blijven we op een of andere manier leerling van die man, lang geleden, die wonderen sprak en deed: ‘Zoek en je zult vinden. Klop en er zal worden opengedaan’. Daar gaat geloof over: leren zien in vertrouwen.
En dat is geen zoete koek, dat leert ons Jesaja. Daarvoor moet je door de nacht, door het donker, door het niet-weten, het niet-zien, het schuilen voor je pijn in de slaap.  
Arjan Broers in zijn overweging Nacht van wijzer worden

Maar is de nacht alleen ellende en narigheid dan? Veel mensen, de natuur en ook de stad, ze komen in het donker toch ook tot leven? In de sterrenpracht van de nacht, de café ’s die juist dán de deuren openen, de muziek die lokt en vervoert en in het holst van de nacht jong en ook oud op de been brengt? De stille straten waardoor je na afloop weer naar huis terugkeert: nachten waarin liefde en vrede zich verspreiden Over het land, een slapende wereld waar je alleen nog maar van houden kunt alsof die uit het donker wordt geboren. Ook dat is nacht. Coulant tegenover wat verborgen moet blijven, de veilige omhulling voor het gesprek dat je overdag niet durft voeren. Het donker dat toedekt, verwarmt en relativeert, wat overdag soms onoverkomelijk lijkt.
Juut Meijer in haar overweging Nacht als vindplaats van licht

Geboorte is immers veel meer dan het eenmalig gebeuren dat het misschien kan lijken : ons leven begint in feite bij ieder hartslag opnieuw. Begin, geboorte blijven we ons gehele leven in ons meedragen. Dat mogen we ons op kerstmis realiseren, het ons herinneren. Het gaat vannacht om het niet te lokaliseren stukje licht, kracht, liefde in onszelf dat het dichtst raakt aan onze verlangens, aan onze talenten en mogelijkheden, dat steeds opnieuw in beweging gezet, opnieuw geboren moet worden : het gaat om onze ziel – als ik dat oude woord mag gebruiken – die onzichtbare kern die zich in den beginne in ieder van ons gevormd heeft en waarmee wij als volwassen mensen nog altijd richting geven aan ons leven. Dankzij die ziel kunnen wij steeds weer opnieuw beginnen, een beetje, of helemaal, soms zelfs heel radicaal. Op die ziel doet het Kerstkind een beroep. 
Henk Hillenaar in zijn overweging met Kerst Ere zij God in den hoge

Alle overwegingen, toespraken gehouden in de Dominicus staan zo snel mogelijk op onze website. Je leest ze hier.

Categorie: Blog Tags: , , , , , , , , , , ,
9 januari 2016 door

Voorbeden en Zegen

Uitgesproken door Annewieke Vroom op zondag 3 januari.

 

Levende God

Wij danken u voor de warmte en kracht die wij ontvangen hebben

Van een vriend – een geliefde

van een ouder – een kind

voor de warmte en kracht van een dier – van een onbekende

van iemand die wij niet opgemerkt hebben

Wij vragen u – blijf ons verwarmen en bekrachtigen

 

Levende God

Wij vragen u – laat ons bronnen van warmte en kracht zijn

voor een vriend – een geliefde

voor een ouder – een kind

voor een dier – voor een onbekende

voor iemand die wij niet opgemerkt hebben

en voor u

Hier nu, zoals wij hier zitten, en alle dagen van ons leven

 

Levende God

Wij erkennen dat wij vaak onhandig zijn, onwillig, afgeleid

In ons denken en ons doen

Wij vragen u – breng op ons pad wat wij van harte doen

Wij vragen u – blaas ons handelen leven in,

dag na dag

 

Levende God

In het bijzonder staan wij stil bij hen die gebroken en verlaten zijn

Maak deze wereld heel – totdat er overal handen van liefde werken

En niemand meer verloren gaat aan pijn, haat, geweld en onmacht

Geef wijsheid aan diegenen die invloed hebben

Breng de juiste mensen op de juiste plaats

Breng onze kracht en liefde in de buurt van waar ze vermeerderen

Geef ons de levensvreugde die duisternis verdrijft

 

En in stilte openen wij ons hart voor U

 

(Stilte)

Amen

 

Zegen

 

De Levende zegent ons en maakt ons tot duizend van haar handen.

Zij waakt bij ons en vult ons met kracht.

Categorie: Blog Tags: , , , , , , , ,
3 januari 2016 door

ZACHTMOEDIGHEID EN KRACHT serie januari/februari 2016

Er worden nieuwe woonconcepten ontwikkeld. Iets tussen een hotelkamer en een tijdelijk appartement in. Waar je in en uit kan vliegen. Overal ter wereld. Er komt een hele nieuwe beweging op gang: The New Nomads. Flexibele mensen zonder vaste verbanden. Waar je werkt of neerstrijkt; het maakt niet zo veel uit. En het levert creativiteit op, er ontstaan nieuwe kruisbestuivingen dwars door culturele verschillen heen. Maar de nomaden van vroeger trokken intens met elkaar op – en wij doen veel alleen. De flexibele wereld hebben wij in de vorige eeuw ingezet.

Het EYE-museum vertoonde onlangs een serie over Japanse films. Daar draaide de film Tokyo Story, een hit in de jaren ’50. Opa en oma uit het platteland bezoeken de kinderen. Na een dag treinen zijn ze in Tokyo. ‘Wat ben je er snel’, zegt de vrouw verheugd. De kinderen hebben het druk, ze schenken hun ouders wat daagjes aan zee. Alleen de schoondochter, weduwe van een zoon, maakt echt ruimte. (De single: de hoeksteen van de samenleving?) Kort daarna sterft de vrouw. De kinderen hebben spijt. En nu kan opa wel wat troost gebruiken. Maar – de stad roept alweer. De kinderen willen iets van hun leven maken – en er is een honkbalwedstrijd. Voor jezelf kiezen is ook belangrijk. Maar waartoe?

Welke lijnen helpen wij doortrekken, naar de volgende generatie? Waar willen wij verblijven, wat voor huis maken wij? Een belangrijke christelijke waarde is zachtmoedigheid. Hoe verhoudt die waarde zich tot ‘je eigen leven ontwerpen’? In de praktijk lijken competitie en werkdruk te dwingen tot ‘scherpe keuzes maken’ – soms met een elleboog erbij. Gaan wij een andere weg? En leren wij onze kinderen niet de ‘fool’s compassion’: de zachtmoedigheid van de deurmat? Of maken wij ze liever een beetje hard; dat doen de anderen immers ook.

Hoe houd je hart in dit soms wel wat duistere landschap? (Zie afbeelding). Hoe ben je op een zachtmoedige manier krachtig of op een krachtige manier zachtmoedig?

Een serie diensten over zachtmoedigheid en kracht

download hier de folder Zachtmoedigheid en kracht

3 Januari 2016. Twee zachtmoedigen: Lingzhao en de Samaritaan. Annewieke Vroom

10 Januari 2016. Heb jezelf lief als je naaste. Claartje Kruijff

17 Januari 2016. Met zachte hand. Mirjam Wolthuis (Doopdienst)

24 Januari 2016. Tussen naastenliefde en eigenbelang; over geven en ontvangen. Agnes Grond

31 Januari 2016. De zachtmoedigheid en kracht van de Godin. André Wesche

7 Februari 2016. Koers houden. Henk Hillenaar

Jim Dine: The Little Heart in the Landscape. 1991. MoMA New York.

Jim Dine: The Little Heart in the Landscape. 1991. MoMA New York. 

Categorie: Nieuws Tags: , , , , , , , , , , , , ,
28 december 2015 door

Warme ontmoeting met vluchtelingen

27 december, de zondag na Kerst, 10.00 uur. Er is geen kerkdienst, maar toch is het een drukte van belang in de Dominicus. De kerkzaal ziet er prachtig uit, nog helemaal in kersttooi en met lange rijen feestelijk versierde tafels. Tientallen vrijwilligers zijn in de weer met koffie, thee en voorbereidingen voor de lunch. Na het Open Huis op Eerst Kerstdag krijgen we opnieuw bezoek. Een kleine 100 vluchtelingen uit opvangcentra in de Havenstraat en Bijlmer Arena hebben ingetekend voor een lunch, georganiseerd door de Dominicus in samenwerking met Vluchtelingenwerk Amsterdam. Het hartverwarmende initiatief komt van Caspar van ’t Oever en Geert-Jan Meijerhof. En ondanks de drukte van de afgelopen dagen zijn toch weer ruim 60 vrijwilligers op de been om hieraan mee te werken. Het wordt een onvergetelijke dag. 

door: Mirjam Nieboer

Om 11 uur arriveren twee bussen met in totaal zo’n 80 vluchtelingen: vooral jonge mannen en drie vrouwen. Het merendeel is gevlucht uit Syrië, maar er zijn ook mensen bij uit Afrika, Mongolië en Iran. Ze krijgen een warm welkom door het spontaan gevormde welkomstcomité. Handen worden geschud: “Welcome, welcome!” Een ontroerend moment als je bedenkt wat deze mensen in de afgelopen maanden hebben meegemaakt. Er is koffie en thee met iets lekkers erbij. Een koor brengt enkele kerstliederen ten gehore. De gasten en vrijwilligers waaieren vervolgens uit over de ruimte en al snel ontstaan overal geanimeerde gesprekken. Wie geen Engels spreekt, neemt zijn toevlucht tot gebaren. Handig zijn ook de atlassen die op tafel liggen, waarop mensen hun land van herkomst en hun vluchtroute kunnen laten zien. We luisteren naar hun verhalen. Verhalen van oorlog en geweld, van vluchten en alles achterlaten, van een lange reis vol ontberingen per boot, trein, bus en te voet door vijf, acht, elf verschillende landen, van kinderen en familie die thuis zijn achtergebleven, van leven in asielcentra met soms wel vijftig mensen op één slaapzaal, van maagpijn door stress en het vreemde eten, van wachten, heimwee en verveling en… van hoop op een beter leven. Op de achtergrond de sfeervolle klanken van een accordeon, bespeeld door Colet van der Ven.

Om 12.30 uur gaan we zitten aan de gedekte tafels. Juut Meijer houdt een korte toespraak die door een van de tolken ter plekke wordt vertaald in het Arabisch. Ze wijst op het licht, dat in meerdere religies het symbool is voor hoop. Ze vertelt dat de Dominicus is gebouwd door de architect die ook het Centraal Station heeft ontworpen, en dat de Dominicus ook een soort van station wil zijn: een plek van ontmoeting waar iedereen welkom is. Na een korte maar indrukwekkende stilte wordt de lunch geserveerd. Er is soep, couscous met saus, salades en Turks brood. Thom Jansen zorgt op de vleugel voor de muzikale omlijsting.

Na het eten zijn er workshops en is er een ‘open podium’. Sommige gasten hebben een instrument meegenomen en laten iets horen, een van hen toont een sterk staaltje vocale percussie en uit het niets duikt een strijkje op. Iets na 15 uur staan de bussen weer voor om de vluchtelingen naar hun onderkomens terug te brengen. Na een warm afscheid verdwijnen ze net zo snel als ze gekomen zijn. Hoe zal het hen de komende tijd vergaan? We weten het niet en kunnen alleen maar hopen dat er licht voor hen is aan het eind van de tunnel. Op deze middag schemerde dat licht al even door de ramen van de Dominicus.

De kosten voor de lunch zijn nog niet gedekt. Een financiële bijdrage is dan ook heel welkom op rekeningnummer NL37 INGB 0004 8850 50  o.v.v. ‘Open Huis Lunch vluchtelingen’. Hartelijk dank!

Kerstlunch  DSCF2085LR

Categorie: Nieuws Tags: , , , , , , , ,
28 december 2015 door
Volgende pagina »