verbinden en verdiepen
Op Eerste Kerstdag vieren wij Kerst. Met open deuren, kerstversiering, een driegangenmenu voor 750 mensen, bijzondere optredens, koffie met slagroom, kerststollen in overvloed, dammen en schaken, knutselend en een fijn gesprek. Arm en rijk. Jong en oud. Gelovig en ongelovig. Eenzaam of juist de drukte ontvlucht. Iedereen is van harte welkom.
Ruim honderd toeschouwers, klasgenoten, docenten, familie en Dominicusgangers, zitten in spannende afwachting te kijken naar het podium in de Dominicuskerk. De tafel is wat naar achteren gezet, de grote stoel staat ernaast, het groene kleed van de zondag hangt gewoon over de tafel. Het enige dat toegevoegd is, is een kleine Cd-speler en een kapstok, opzij van het podium neergezet, waaraan wat slordige jassen hangen.
Door Carla van der Heijden
Als een kleine gouden wervelwind vliegt ze vanaf het hoofdaltaar het podium op, Esther van Steenis, examen-leerling van het Cygnus Gymnasium. Ze kijkt wat uitdagend het publiek in, en begint. Een heel half uur lang zal ze aan het woord zijn. Ondertussen gaat ze zitten en staan, zet muziek aan en ook weer uit, zingt soms wat mee en drentelt op en rond het podium op en neer. Ze trekt een goudkleurige jas uit en weer aan en weer uit, hangt het even aan de kapstok en haalt het er weer af, speelt ermee en lijkt hem soms even te koesteren. Het publiek ziet het gefascineerd aan, houdt de adem in en hoort grote vragen in vogelvlucht langs komen.
Ze is in dialoog met zichzelf en vooral ook met een ander, die er niet meer is: “Stel je voor dat je gelukkig bent. En juist die ander, die niet alleen de oorzaak is van jouw geluk, maar ook de reden van jouw zijn, die ander gaat weg.” Die ander, zo verschillend van haarzelf, waardoor een inkijkje ontstaat in het personage dat Esther neerzet. Wie is zij? Het is een vrouw, dat zeker, en ze is nu alleen, dat weten we ook. Maar verder? Het is theater, het personage is ook een kapstok, onder meer om een discussie tussen geloof en wetenschap aan op te hangen. Maar waarschijnlijk geeft deze 17 jarige, die ooit als 12 jarige op hetzelfde podium stond, hiermee ook inkijkje in haar eigen ziel.
“Ga een keer mee op zondagochtend, dan zie je hoe het is. (…) Ik wilde zeggen dat ik niet dom was. Dat ik de wetenschap ook begreep. Dat ik nooit gezegd had dat Darwin onwaarheden heeft gepubliceerd en Galileo een liegende blaaskaak was. Ik wilde uitschreeuwen dat religie en wetenschap heel goed samengingen. Hem door elkaar schudden en zeggen dat hij heel veel zou leren als hij eens naar een kerk zou komen, die gemeenschap zag, die mensen! Ik wilde uitleggen dat ik tot rust kwam in de kerk. Ik wilde zeggen dat mijn geloof niet alleen met een God of een Jezus te maken had. Dat het ook voor deel samen zijn was. Je mag en kan je zorgen vergeten, want op dat moment ben je alleen even daar. Als ik er was, als ik er ben, is het geweldig.”
Het is een eenzame strijd die Esther haar personage laat voeren: “Hij had me zo aangekeken, dat ik m’n mond hield.” Uiteindelijk blijft ze alleen achter, beeldend beschrijft ze het huis, waarin alles aan hem herinnert en moet op zoek naar zichzelf: “Jezelf zijn, dat is als aan het begin van de Lente zonder jas naar buiten gaan. Dat moet je gewoon doen.” Als een wervelwind vloog ze weg. De gouden jas blijft achter.
Het publiek haalt adem en de spanning ontlaadt zich in een luid en welverdiend applaus.
Een overzicht van de toespraken in deze serie rondom ‘Overal zijt Gij onzichtbaar gegeven’. Een serie waarbij in de Dominicus geprobeerd werd stil te staan, in bewondering en verwondering, met woord en zang en in stilte, bij die elementen en bij onze zintuigen als de plaatsen waar de geest werkzaam is en zich toont.
Wanneer wij bereid zijn de voeten te wassen van vele anderen, als van onze gelijken, zullen wij ook die ene ander naar wiens lichaam wij verlangen niet gebruiken, maar met hem of haar werkelijk liefde en leven delen.
Henk Hillenaar in zijn overweging Onzichtbaar aanwezig waar mensen elkaar aanraken
Het profetische vuur waarvan de Bijbel getuigt, kan ons helpen onderscheid te maken, door met inzicht en aandachtig waar te nemen wát het is, in onszelf en buiten onszelf, dat werkelijk tot leven voert: wat werkelijk menselijk is en wat niet. (…) Dat vuur dragen we met ons mee, wat we ook meemaken of doorstaan, hoezeer we ook de leegte voelen. We houden het vooral brandend als we het aan elkaar doorgeven, in het enthousiasme waarmee we ons werk doen, waarmee we zingen in een koor, mooie dingen maken, zorgen voor de schoonheid in de wereld, liefde geven, recht doen. Zo kan het vuur niet alleen onderscheidend zijn, maar ook verbindend en verenigend. Het is de potentie van het vuur dat het alles en iedereen meeneemt in de beweging van liefde naar God toe.
Germain Creyghton in zijn overweging Wie weet waar ooit het vuur begon?
Van de zomer op de fiets door het Gaasterland aan de zuidkust van Friesland, was er eindeloze lucht om mij heen en leek het alsof er alleen maar ruimte was. Ruimte die vrijheid, lichtheid en adem geeft.Met de armen wijd en mijn ogen omhoog zoog ik die onpeilbare wijdsheid in me op. Onbekommerd deel van een groter geheel. Zo zou ik me elke dag wel willen voelen. In een soort zorgeloze balans tussen er helemaal zijn aan de ene kant en niet uitmaken of ik ertoe doe met mijn leven hier op aarde aan de andere kant. In balans. Adem in en adem uit. Het is goed zoals het is.
Mirjam Wolthuis in haar overweging Overal zijt Gij onzichtbaar gegeven
Wij zijn water. Water is een bron, een rivier, een zee. De kern van water is dat het kolkt stroom, vliet, vloeit, bruist. Welt uit de bron. Sitlstaand water is brak en dood. Water is worden. Beweging, verandering, transformatie maar ook: nieuw begin. In talloze scheppingsverhalen ontstaat leven uit water. Psychoanalytici – althans sommigen onder hen menen dat wanneer we dromen van oceanen of meren, het onbewuste zich roert. Dat is als het water zelf. We zien de oppervlakte, maar kennen niet de onmetelijke diepte die eronder verborgen ligt.
Colet van der Ven in haar overweging Water
Het is altijd weer die vraag: hebben we in de liturgie alleen mooie woorden of doen we er hier of elders ook iets mee? Stralen we iets uit? Op zoiets moet Paulus ook doelen als hij de inwoners in Korinthe oproept tot de goede geur van Jezus Messias. Die geur was kennelijk zoek. Ook reuk kan zoals Toon Telligen zegt, misschien wel breken, of je kunt te lang dezelfde geur nalopen, je blindstaren op jouw ene waarheid, dat het zo alleen kan zijn. En voor je het weet kom je dan in een kwade reuk te staan. We weten niet veel van wat daar in het multiculturele Korinthe aan de hand was. Wel dat de eenheid zoek was. Tussen christenen onderling en tussen christenen en anderen. Onenigheid alom – over levenswijze, de liefde onderling.
Juut Meijer in haar overweging Onzichtbaar gegeven in geur en smaak
Alle overwegingen, toespraken gehouden in de Dominicus staan zo snel mogelijk op onze website. Je leest ze hier.
dienstenserie oktober – november 2015
Ons christelijk geloof vindt haar voedingsbodem deels buiten ons, in de Bijbel en de geloofstraditie, deels in onszelf, in de manier waarop wij het goddelijke in eigen bestaan, eigen ervaring mogen ontdekken. Maar van buitenaf aangereikt of van binnenuit ervaren, het is altijd de Geest Gods die bezielt, die geloof, inspiratie schenkt. ‘De geest Gods’, zingt de psalm, ‘vervult het aardrijk, en geeft het een stem’. Daarom worden wij mensen ’tempels van de geest’ genoemd.
De levensgrote vraag die dan opkomt luidt: waar komt de bezielende en inspirerende geest die dit alles draagt vandaan ? Het antwoord op die vraag weten wij niet: niemand weet wat leven is, niemand weet waar de levensgeest vandaan komt die door de wereld en door ons mensen gaat en die al wat is draagt. Dat is het mysterie van de schepping, Gods mysterie. En niemand heeft ooit God gezien of gesproken.
Waar we gelukkig wel iets van weten is hoe en waar, langs welke wegen die geest in mensen binnenkomt. Onze zintuigen, de plaatsen waar ons lichaam open is naar de wereld, vormen ook de toegang tot alle inspiratie in een mensenleven. De geest van kracht en sterkte, goedheid en liefde, maakt gebruik van ons voelen, ruiken en smaken, ons zien en horen, om haar intrek bij ons te nemen. Zo en zo alleen wordt zij als het ware de binnenkant van ons lichaam, dat wat wij graag onze ziel noemen.
Gods geest bezielt niet alleen ons, maar al het geschapene, al wat is. Zij bezielt de dingen, geeft ze vorm, laat ze groeien, staat toe dat ze sterven de geest geven om nieuw leven mogelijk te maken en zelfs voort te brengen. Zoals de geest zich aan de mens in diens zintuigen openbaart, zo manifesteert zij zich binnen de schepping in de vier elementen, de oervormen waarin de Geest Gods haar werk gegoten heeft: aarde, water, lucht en vuur. Wie iets over het geheim van de geest, over de ziel van de schepping en de ziel van de mens, wil zeggen komt altijd weer terecht bij die vier elementen, en bij de zintuigen van de mens. Daar heeft de geest haar werkterrein gekozen. Dáár is God overal onzichtbaar gegeven.
De komende weken proberen we stil te staan, in bewondering en verwondering, met woord en zang en in stilte, bij die elementen en bij onze zintuigen als de plaatsen waar de geest werkzaam is en zich toont. Hopelijk kan dat ons helpen iets dichter te naderen tot het transcendente, het goddelijke, het geheim dat de mensheid God is gaan noemen.
18 oktober: Onzichtbaar aanwezig in onze aanraking, overweging Henk Hillenaar
25 oktober: Onzichtbaar gegeven in het vuur van deze aarde, overweging Germain Creygthon
1 november: Allerzielen Onzichtbaar gegeven in de lucht die wij ademen, overweging Mirjam Wolthuis
8 november: Onzichtbaar gegeven in het water van de schepping, overweging Colet van der Ven
15 november: Onzichtbaar gegeven in onze geur, onze smaak, overweging Juut Meijer
22 november: Samendienst met de Ekklesia Amsterdam. Claartje Kruijff en Alex van Heusden houden de overweging.
Woensdagavond 27 mei stellen we elkaar de vraag: Wat nemen we mee van deze jubileumconferentie? Hartelijk welkom!
De Dominicus bestaat 50 jaar (nieuwe stijl) en dat vieren we met een feestjaar. Met als hoogtepunt de feestelijk jubileumconferentie Taal die beweegt, gevierd op 18 april jongstleden.
Taal die beweegt
Een dag waarin Marjolijn van Heemstra ons meenam in haar zoektocht naar God als sluiproute, Ad de Keyzer stelt dat liturgie de ontmoeting is tussen de samengekomen gemeente en het levensgeheim, werden we door Ger Groot meegenomen in de wereld van taal en rituelen, en hield Janneke Stegeman een pleidooi voor schurende woorden en dwaaltaal. Er was een workshop van Jos van Hest, muziek van het Dominicuskoor en het boek Verbinden en Verdiepen. Dominicus Amsterdam: kerk in beweging werd gepresenteerd. Carla van der Heijden schreef een uitgebreid verslag over deze feestelijke dag. Je leest het verslag hier.
meer foto’s staan op onze facebookpagina
Hoe hadden we ooit mensen aan ons kunnen binden als de taal niet in de aandacht had gestaan in de Dominicus? Zovelen die elders vervreemd raakten, die bij ons weer bewogen werden en bleven. Ook naar de toekomst toe, vermoeden we dat de taal een belangrijke sleutel is. Hoe anders zullen mensen straks nog aansluiting vinden bij een christelijke gemeenschap en zullen de bijbelse verhalen hun zeggingskracht behouden voor hedendaags publiek.
Het belooft een feestelijke én inspirerende dag te worden met even inhoudelijke als speelse bijdragen van o.a. Marjolijn van Heemstra, Ger Groot, Ad de Keyzer en Janneke Stegeman. Op het programma staan lezingen, debat, een geweldige taalworkshop en muziek én natuurlijk de presentatie van het jubileumboek ‘Verbinden en verdiepen. Dominicus Amsterdam: kerk in beweging’. Kijk voor meer informatie op www.dominicusamsterdam.nl/50jaar
Niet dat we nog niets hebben gehad dit jaar, maar deze conferentie is toch wel dé dag ter ere van het vijftigjarig bestaan van de Dominicus, , die je niet missen mag. Over taal in de liturgie. We denken dat dit een thema is voor mensen overal uit het land. Nodig ze dus uit en kom ook zelf naar deze boeiende dag.
Het programma
9.30-10.00 – Ontvangst en koffie
10.00-10.15 – Introductie van het thema ‘Taal die Beweegt’ Juut Meijer
10.25-10.30 – Opening door de dagvoorzitter Arjan Broers
10.30-10.45 – Verborgen laten en doen oplichten – Taal in de liturgie Ad de Keyzer van het Titus Brandsma-Instituut en ons Halfjaarlijks Overleg,
10.45-10.50 Bzzz
10.50-11.00 – Over taal die raakt Marjolijn van Heemstra, schrijfster, dichteres en theatermaker
11.00-11.20 KOFFIEPAUZE
11.20-11.30 Lied ‘Als een feest’ Dominicuskoor olv Leenke de Lege en Thom Jansen
11.30-11.45 – Het woord klinkt – over taal en rituelen Ger Groot, filosoof, auteur en oud- koorlid
11.45-11.50 Bzzz
11.50-12.05 – over taal in een wereld van conflict Janneke Stegeman, projectcoördinator bij Kerk en Vrede en oud-testamentica
12.05-12.25 Plenaire discussie
12.25-12.30 aankondiging jubileumboek Gerard Swüste
12.30-13.30 LUNCHPAUZE
Verkoop jubileumboek
13.30-13.40 Lied ‘Woord dat ruimte schept’ Dominicuskoor
13.40-15.00 Workshop Jos van Hest
15.00-15.50 Paneldebat met Jantine Heuvelink, Jessa van der Vaart, Geeske Hovingh en Alle Jonkman
15.50-16.00 Afronding Arjan Broers
16.30-19.00 uur
Feestelijke Jubileumreceptie met verschillende sprekers, presentatie en aanbieding jubileumboek en een feestelijk ‘proost’.
Zo geeft u zich op:
U kunt zich opgeven voor de conferentie door een mail te sturen aan: dominicusconferentie@gmail.com We verzoeken u om in die mail de naam/namen van de deelnemer(s) te vermelden EN of u wel of niet het jubileumboek bestelt. Wilt u vervolgens het benodigde bedrag overmaken op IBAN-nr: NL 79 ABNA 0431 347 565 t.n.v. J.M. Bavinck, Amsterdam. De toegang voor de conferentie is € 20 per persoon, incl. lunch. Het jubileumboek kost € 22,50. Voor conferentie en jubileumboek samen betaalt u € 37,50 (= € 5,- korting). Rekenvoorbeeld: een (echt)paar dat samen één boek bestelt, betaalt € 57,50 (1 x toegang: € 20 plus 1x toegang met boek: € 37,50).
We vragen u dus om zowel een mail te sturen als geld over te maken. Mocht u het één al wel gedaan hebben en het ander nog niet, verzoeken wij u vriendelijk dat alsnog in orde te maken.
Voorverkoop van kaarten
U kunt ook toegangskaarten voor de conferentie kopen, met of zonder tegoedbon voor het boek, op zondag 5 en 12 april, na de dienst, op het hoofdaltaar.
Kosten een bezwaar?
Mochten de kosten van de conferentie een bezwaar vormen, vermeld het bij uw opgave. Dan zoeken we daar een oplossing voor.
een inleiding op het thema door Juut Meijer
Voor sommigen kan de taal in de liturgie niet vernieuwend genoeg zijn, anderen (en soms dezelfde) kunnen ook blij worden als de herkenbare tonen van een ouderwetser formulering soms opklinken. ‘’Ontroerend, dat de dienst begon met Onze Hulp’ , zeggen bezoekers soms . ‘Dat gebed, dat lied – ik heb het al zo vaak gezongen, ik hoorde het als nieuw’. Het kan een vangnet zijn, die oude taal. Taal kan je leven omarmen. Een wonderlijke en kennelijk soms ook troostrijke ervaring kan dat zijn, als woorden die je al zo vertrouwd zijn blijven opklinken en je leven als het ware inbedden in de lange duur.
Ik moest eraan denken toen een oud-koorlid me vertelde over wat hem overkwam , toen zaterdag 7 februari bij de koorreünie er onvoldoende partituren aanwezig bleken te zijn van ‘Niksers’ en Tom Löwenthal het koor uitnodigde te proberen dat lied dan zonder partituur te zingen. ‘’Ik kende het nog helemaal’’, zei het oud- koorlid dat ik sprak, ‘’na al die jaren en niet alleen ik, ook anderen zongen het zo, het hele lied uit het hoofd. Je voelde de woorden opkomen, we zongen ze van binnenuit en ik stond er versteld van dat dit me na al die tijd van afstand genomen te hebben nog zo ontroeren kon’’.
Er is dus iets te zeggen voor ‘’woorden die herkenbaar blijven’’, dacht ik bij mezelf. Dezelfde woorden herhalen en zingen, is dus waardevol op zichzelf. Stel dat niet keer op keer diezelfde woorden gezegd en gezongen zouden zijn, wie zou ze herkennen, laat staan zich kunnen toe eigenen? Maar wat te doen als je deze liederen niet kent, als je nog maar kort in de Dominicus komt, als je nauwelijks of niet opgegroeid bent met bijbelse beelden en woorden? Wat vraagt onze huidige tijd in dat geval van ons taalgebruik?
En zo ben ik bij het thema van de taalconferentie op 18 april ‘’Taal die beweegt’’. Over taalvernieuwing zou die dag moeten gaan, hebben we gezegd. Dat thema, dat ons in de liturgie van de Dominicus vanaf het allereerste begin heeft beziggehouden: het zoeken naar een taal die mensen in de eigen tijd nog raken en bereiken kan. Letterlijk ‘in beweging brengen’. Taal die verstaanbaar is , verrassend, uitdagend, ook in een tijd waarin voor velen de verbinding met kerk en christelijke traditie is zoekgeraakt. In de verkondiging, in de gebeden en in de liederen evenzeer.
Maar moet taal zich altijd vernieuwen om ons te blijven bewegen? In deze tijd, waarin zoveel mensen vervreemd raken en de taal van de kerk niet meer wordt verstaan, zou je zeggen van wel. Maar een nieuwe bijbel vertaling roept bij de een herkenning op (nu begrijp ik het eindelijk) maar bij een ander, die het om de grondtekst te doen is, vragen en kritiek.
Welke wegen staan hier voor ons open. Zijn er nieuwe kansen? Zijn er ook grenzen aan vernieuwing van de taal? En waar liggen die dan? Vier sprekers van buiten zullen ons deelgenoot maken van hun gedachten hieromtrent en we hopen dat u allemaal komen zult.
Om het jubileumboek aan te schaffen, natuurlijk! Er als eerste bij te zijn! Om feestelijk het glas te heffen om half 5. Maar – even feestelijk – ook inhoudelijk te worden uitgedaagd en ons jubileum niet alleen onder elkaar te vieren maar met wie weet hoeveel anderen, uit het land. Dit zijn vragen die tenslotte niet alleen bij ons leven, maar die veel meer mensen zullen bezighouden. Overal in de kerken en op de rand daarvan. En in nieuwe geloofsgemeenschappen al evenzeer.
Hierbij nog een keer de bijbehorende informatie:
U/je kunt zich opgeven voor de conferentie, al dan niet in combinatie met het boek, door een mail met uw naam en adresgegevens en omschrijving van uw bestelling te sturen naar: dominicusconferentie@gmail.com en het bedrag (conferentie €20. Incl. boek €37,50) over te maken op IBAN NL79 ABNA 0431 3475 65 t.n.v. J.M.Bavinck, Amsterdam.
Juut Meijer is pastor in de Dominicus en initiator van de feestelijke jubileumconferentie “Taal die beweegt”.
Aanstaande zondag, 8 maart, een speciale viering in het kader van internationale vrouwendag, toegespitst op vrouwenhandel, binnen onze serie over de wortels van het kwaad.
Mirjam Wolthuis houdt de overweging, Shura Lipovsky zingt samen met Marjolijn van Roon en Maaike Roelofs een aantal Jiddische liederen en we bekijken kunstwerken van Mieke Borgdorff, via de SRTV (Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel), die als een kruisweg het leven van een verhandelde vrouw verbeelden.
Een kruisweg is een gang door je eigen leven. En jezelf daarbij afvragen: wat doet mij voortgaan? Wat brengt mij tot stilstaan? En ook: waarbij, bij wie wil ik stilstaan?
Elena is een jonge vrouw, een slachtoffer van mensenhandel. Haar lijdensweg is door kunstenares Mieke Borgdorff verbeeld in schilderwerken die als een kruisweg het leven van een verhandelde vrouw verbeelden.
De dienst begint om 11 uur. U bent van harte welkom.
De Dominicus, een bruisende oecumenische kerk in hartje Amsterdam, bestaat 50 jaar. Ze viert dat zaterdag 18 april met de jubileumconferentie Taal die beweegt. Met medewerking van columniste en theatermaakster Marjolijn van Heemstra, schrijver en filosoof Ger Groot, liturgist Ad de Keijzer, theologe Janneke Stegeman en vele anderen. Een dag met lezingen, theater, muziek en een taalworkshop. Tijdens de conferentie ziet het jubileumboek ‘Verbinden en verdiepen. Dominicus Amsterdam: kerk in beweging’ het licht.
Een halve eeuw geleden kwam in de Dominicus een vernieuwingsbeweging op gang die van de noodlijdende binnenstadparochie een bloeiende geloofsgemeenschap maakte die tot op vandaag bezoekers uit het hele land trekt. Het gaat hierbij om vernieuwing in de muziek, maar vooral ook om het vinden van nieuwe taal. Aansprekende taal voor mensen van deze tijd die op zoek zijn naar spiritualiteit en zingeving. Waar liggen op dit gebied de kansen en valkuilen voor kerken en geloofsgemeenschappen van nu? Iedereen die hierover wil meedenken en inspiratie wil opdoen is 18 april van harte welkom.
Jubileumboek over kerkvernieuwing
Tijdens de conferentie wordt het jubileumboek ‘Verbinden en Verdiepen. Dominicus Amsterdam: kerk in beweging’ gepresenteerd. Professionals van binnen en buiten de kerk geven daarin hun kritisch-opbouwende visie op het thema. Met artikelen, sidekicks en columns van o.a. Erik Borgman, Manuela Kalsky, Ger Groot, Jean-Jacques Suurmond en Nadine van Hierden, foto’s, interviews, muzikale en artistieke bijdragen. Een gevarieerd handboek voor iedereen die zich in het thema kerkvernieuwing wil verdiepen. Uitgever: Skandalon.
Praktische informatie
De jubileumconferentie begint om 10.00 uur en duurt tot 16.00 uur, aansluitend receptie. Adres: Spuistraat 12. Toegang conferentie: € 20,- incl. lunch, jubileumboek: € 22,50, samen € 37,50. Meer informatie en opgeven via dominicusconferentie@gmail.com.
over de voorbereidingen
Op 22 maart is het zover: ‘Ik ben boos!’ Dat is het thema van de kinderviering die we op dit moment samen met Annewieke Vroom aan het voorbereiden zijn.
We lichten niet teveel tipjes van de sluier op, want iedereen moet natuurlijk zelf komen kijken! Maar in deze blog houden we jullie op de hoogte. Zeker is dat de kinderen niet ‘achter’ met hun eigen dingen bezig zijn, maar er voortdurend bij blijven en centraal staan. Wat dacht je ervan dat ze nu niet alleen helpen bij het uitdelen van brood en wijn, maar dat de 12-plussers het deze keer ook zelf delen?
Wordt vervolgd…
Kinderen nemen een belangrijke plaats in binnen de viering. Tijdens de lezing en toespraak zijn zij op hun eigen manier bezig in een aparte ruimte in de pastorie. Zij staan dan onder begeleiding van vrijwilligers van de werkgroep kind. Deze vrijwilligers zijn betrokken bij totstandkoming van de viering. Meer weten over de activiteiten voor kinderen jongeren in de Dominicus? Je leest het hier.
Annewieke Vroom is voorganger in de Dominicus. Ze is godsdienstfilosoof aan de Faculteit der Theologie aan de Vrije Universiteit en geeft filosofie aan de opleidingen religiestudies en islam. Samen met de Werkgroep Kind bereidt zij deze kinderviering voor.
Volg ons op