DE WIND WAAIT WAARHEEN ZIJ WIL
‘De wind waait waarheen zij wil. Je hoort haar geluid maar je weet niet waar zij vandaan komt en waarheen zij gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de geest geboren is.’ (Joh.3:8)
De wind in dit vers is de geest, de pneuma in het Grieks, verwijzend naar de ruach die in Genesis over het water drijft.
De effecten van de geest of de wind horen we, bijvoorbeeld in het ritselen van de bladeren van de boom. De wind, de geest zelf niet. Wat doet de geest in ons, in de zin van, hoe beweegt ze ons? En, hoe beweegt ze anderen, dichtbij en ver weg?
In deze serie luisteren we naar het geluid van de geest dichtbij en ver weg, in ons en in anderen.
Zondag 15 mei: Pinksteren DE WIND WAAIT WAARHEEN ZIJ WIL
De Pinkster-gebeurtenis: ‘Er geschiedt eensklaps vanuit de hemel een ruisen zoals van een geweldig gedreven ademen en vult heel het huis waar zij gezeten zijn geweest. Er laten zich aan hen zien: tongen -die zich verdelen- als van vuur; het zet zich neer op ieder van hen (Handelingen 1:2-3). En dan constateren de bijstanders, joden van alle nationaliteiten en talen, die daar aanwezig zijn: wij hebben allen onze moedertaal gehoord. ‘Wat wil dit zijn?’ (vers 12) Wat is de taal van de moeder? En hoe werkt dat vandaag de dag?
Lezing: Handelingen 2: 1-12 Overweging: Annewieke Vroom
Zondag 22 mei: Kinderdienst: LICHT EN DONKER
Dromen de mensen in andere landen ook? En zijn die dromen dan anders? Welke verhalen vertellen ze elkaar? En hebben ze ook kerken?
Deze kinderdienst is gemaakt voor en door kinderen, die zelf het welkom doen en veel andere taken op zich nemen in de dienst. Zij maken muziek uit andere werelden en zingen in vreemde talen over hoe mensen overal in de wereld verlangen naar het licht. Er is toneel en een mooi verhaal dat net als de bijbel vertelt: als het donker is, verlang je naar het licht.
Wat gaat vanzelf? En kun je het ook licht(er) maken?
Overweging: Juut Meijer
Zondag 29 mei: Dienst samen met de Ekklesia: OVER DE GEEST DIE IN STILTE HOORBAAR IS
De derde samenwerkingsdienst van de Ekklesia Amsterdam en de Dominicus gaat over zwijgen: een begrip dat vele gradaties kent, met aan het ene uiterste de innerlijke verstilling en aan het andere uiterste het stilzwijgen, monddood zijn. In stilte kunnen we een afgrond voelen. Toch zoeken we de stilte ook op, om aandachtig te kunnen zijn. We lezen een psalm, we horen muziek én we zullen zwijgen. Om samen te luisteren naar het fluisteren van de Geest. Geeske Hovingh en Germain Creyghton gaan in dialoog op zoek naar de zachte kracht van de stilte: naar hoe die kan doorwerken in wat we zeggen en doen.
lezing: bewerking van psalm 83
Zondag 5 juni: DE GEEST EN DE GEESTEN IN AFRIKA
Hoe de Geest waait en hoe religie kan beginnen, daar zijn de geleerden in onze cultuur nog lang niet over uitgesproken, maar veel mensen in Afrika hebben daar wel een uitgesproken mening over, gebaseerd op hun eigen ervaring.
Wat kan die ervaring ons vertellen?
Lezing: Mozes en de brandende braambos uit Exodus 3, overweging Jannet Delver
Zondag 12 juni: BEELD VAN GOD
In de oosterse kerken spelen ikonen een grote rol. Een ikoon ziet eruit als een afbeelding. Jezus, de gezalfde, heiligen en profeten kijken ons aan. Maar een ikoon is geen afbeelding, geen godsbeeld, geen idool; het is een venster waardoor de Hemel ons aanziet en kan aanspreken. Het schept een ontmoetingsruimte en breekt de denkbeelden stuk.
Lezing: Brief aan de Kolossenzen 1,12-23, overweging André Wesche
Zondag 19 juni: “Tot hiertoe heeft de Levende ons geholpen” – Mirjam Wolthuis
Er zitten weinig dank- en lofliederen in het muziekrepertoire van de Dominicus, constateerden we in het Liturgisch Team al eerder. Dankbaarheid uiten is immers best lastig, zeker in groepsverband. En aan wie dan? Hier speelt verlegenheid op diverse fronten. En toch loopt het hart soms over van dankbaarheid.
Lezing: 1Samuel 7, 10-12 en Tessalonicenzen 5,18
In deze dienst neemt Mirjam Wolthuis afscheid als pastor van de Dominicus.
Zondag 26 juni: EEN ZOMERDANS
Op de slotdienst van het jaar, denken we na over een inspirerend ritueel in de mystiek van de Islam : de wervelende dans van de derwisjen rondom hun eigen as, hun eigen hart : daarmee willen deze zich samen vrij dansen van hun ego, van starre ideeën en gewoonten, en open gaan naar een ander leven, een door God geïnspireerd leven. Het roept voor een gemeente als de onze, die een Open Huis wil zijn, de vraag op waar wij ons samen vrij van willen maken – dansen desgewenst – waar wij als Kerkelijke gemeente de komende jaren opener zouden kunnen worden, naar elkaar toe, naar de samenleving toe.
Lezingen: uit de geschriften van de Iraanse mysticus Rumi, en uit de afscheidsrede in het evangelie van Johannes. Overweging: Henk Hillenaar
In juli en augustus zijn er zomerdiensten. Informatie daarover zal over enkele weken te lezen zijn op deze site.
Volg ons op