In de zomer waaieren we een beetje uit, en wijken af van het vaste stramien. De diensten in Juli en augustus richten we dan ook wat anders in dan in de rest van het jaar. Het accent ligt meer op de lezingen en de voorgangers geven daarop een kort commentaar.
In de diensten zingt het Zomerkoor – u kunt meezingen (klik hier)
Zondag 3 juli: GEEN EMMER VULLEN, MAAR EEN VUUR ONTSTEKEN
Commentaar: Colet van der Ven
De joodse hoogleraar historische pedagogiek Lea Dasberg gold als een fenomeen. Glansrijk wonnen haar betogen van de vaak onleesbare, taaie, abstracte verhandelingen van haar collegae. Het kleinhouden van kinderen beschouwde ze als een gruwel. Een slechte manier van grootbrengen die zich uiteindelijk keert tegen het kind omdat het weerloos en naïef de wereld wordt ingestuurd. Haar pedagogische alternatief maakte furore. Over het bezielde en bezielende denken van Lea Dasberg.
Zondag 10 juli: DE VOLGENDE TOON IS (VAN) GOD
Commentaar: Arjan Broers en Jan Kortie
Als je zingt, móet je déze toon wel vertrouwen. Daarna komt een volgende, van God weet waar. Stembevrijder Jan Kortie maakte er zijn levenswerk van, en ook deze zomerviering, samen met Arjan Broers. Over Bert die vals zong en de blinde Bartimeüs die schreeuwde. En over waarom we moeten blijven zingen dat de steppe zal bloeien, enthousiast. Dat betekent: in God zijn.
Zondag 17 juli: ‘WEGGAAN KUN JE BESCHRIJVEN ALS EEN SOORT VAN BLIJVEN’
Commentaar: Geeske Hovingh
Een zomerdienst over de dood. Kan dat wel? Maar loodzwaar hoeft het niet te zijn en Uitgeverij Plint heeft de mooiste gedichten over dit onderwerp verzameld in de bundel: ‘Dood gewoon gaan hemelen.’ We lezen er een paar en maken ruimte voor verdriet, reflectie en troost.
Zondag 24 juli: MEEVLIEGEN MET JONA
Commentaar: Gerhard Scholte
Zijn naam betekent ‘duif’.
Hij had een vredesduif kunnen zijn,
maar zijn vrome eigendunk maakt hem tot een brutale stadsduif.
Zijn verbeten boodschap in het grote Ninive,
klinkt als een moderne dreigtweet:
‘Nog veertig dagen, en jullie gaan eraan!’
Hoe kan het toch dat overtuigd zijn van eigen gelijk
zoveel wraakzucht teweegbrengt?!
Jona dus, ter leering ende vermaeck!
Zondag 31 juli: RUMI
Commentaar: Henk Hillenaar
In deze zomerdienst lezen we een aantal teksten van de dertiende-eeuwse Perzische dichter Rumi : één van de meest geliefde dichter van de gehele Islam en, vertaald in vele talen, momenteel één van de meest gelezen dichters ter wereld. Hij bezingt in alle toonaarden de liefde, waarin hij de aanwezigheid van het goddelijke herkent. Bij Rumi gaan menselijke liefde en goddelijke liefde naadloos in elkaar over : ‘Kijk met liefde’ zei hij, ‘en alles wordt licht.’
Zondag 7 augustus: WAT ER NIET IS VERZIN JE ZELF – OVER VERBEELDING
Commentaar: Désanne van Brederode
Overvolle luchthavens, een binnenstad vol toeristen. Tegenvallers, stress, ziekte, slecht weer, aanhoudende ruzies waarvan je op de foto’s gelukkig niets kunt zien…Reizigers en thuisblijvers die elkaar vooraf voor gek verklaren en achteraf kunnen benijden. Natuurlijk hoeft het niet zo te gaan en kan je vakantie alle verwachtingen ervan zelfs ruimschoots overtreffen. Maar reizen in de verbeelding kan hoe dan ook, altijd, ongeacht waar je je bevindt. Het talent ervoor kreeg iedereen als kind al mee. Op deze zondag een ode aan de al bijna vergeten kunst van het dagdromen.
Zondag 14 augustus: HET FEEST VAN MRS. DALLOWAY
Commentaar: Judith van der Wel
Na meerdere lockdowns voelen veel mensen niet alleen opluchting om elkaar weer te zien, maar ook ongemak. Vooral jongeren hebben er moeite mee om opnieuw hun weg te vinden in de maatschappij. In Mrs. Dalloway (1925) beschrijft Virginia Woolf hoe een vrouw, net na het einde van de Eerste Wereldoorlog en de Spaanse griepepidemie, weer voor het eerst een feest organiseert. Dit zet haar aan het denken over al die mensen die met hun meningen en hun manier van doen haar leven mee hebben gevormd. Een verhaal over verbondenheid en vervreemding.
Zondag 21 augustus: ALSOF IEMAND ME BIJ NAAM GEROEPEN HEEFT
Commentaar: Gerard Swüste
Er zijn momenten waarop je jezelf, je bestemming, wat je wil met je leven, ineens duidelijk voor ogen ziet. We lezen een gedicht van H.C. ten Berge bij wie zo’n moment letterlijk komt aangewaaid en een fragment van Ton van der Stap over mystiek.
Zondag 28 augustus: TROOST
Commentaar: Bettine Siertsema
Eind vorig jaar, in de donkere decemberdagen – we zaten nog midden in de Coronacrisis – verscheen de Nederlandse vertaling van het boek Troost. Als licht in donkere tijden van de Canadese politicus en schrijver Michael Ignatieff. In 17 hoofdstukken laat Ignatieff in chronologische volgorde zien hoe en waar denkers en schrijvers in de westerse wereld troost gezocht hebben, van de oudheid tot onze eigen tijd, van de psalmen tot Václav Havel. Marieke Lucas Rijneveld begint haar recente bundel Komijnsplitsers met het gedicht ‘Troostzoekers’. Hebben wij, moderne troostzoekers, wat aan de antwoorden die die denkers uit verleden en heden gevonden hebben, omdat verdriet en troost nu eenmaal van alle tijden zijn? Of leggen wij onze eigen accenten?
Volg ons op