Waar liefde is, daar is God. En liefde verschijnt, voor jezelf, voor a(A)nderen, verschijnt in allerlei gedaantes. En liefde beleven we via ons lichaam: kippenvel op onze huid, tranen in onze ogen, het hart dat sneller slaat. Toch is het niet zo vanzelfsprekend in de kerk om liefde en lichamelijkheid te verbinden en vrijuit te verkennen. En om daar geloofstaal voor te vinden.
Adam en Eva bedekten zich, zegt het verhaal. Schaamte en christelijke ideeën over wat wel en niet goed en netjes is hebben mensen belemmerd om vrij om te gaan met hun lijf en hun eigen weg te vinden in de liefde. En er is veel zo te ontdekken. Er zijn zoveel manieren om je lichaam te beleven, om liefde te leven, om gender en seksualiteit uit te drukken.
Bovendien: bijbelteksten zijn misschien wel het best te begrijpen als we ze queer lezen. Dat wil zeggen: als we ze onbekommerd lezen, los van christelijke en maatschappelijke conventies, met oog voor het onverwachte, creatieve, transformerende in de tekst. Dat is niet per sé een nieuwe manier van lezen, maar één die ook aansluit bij oude joodse en christelijke tradities, die vaak zijn overstemd. En ook daarbuiten vinden we tegenstemmen en ruimte op het gebied van liefde en lichamelijkheid.
Wij leven van een traditie die steeds in beweging wordt gezet, door mensen die tegenstemmen vinden en laten horen, en de moed hebben hun eigen ervaringen te delen. Het is nodig en bevrijdend, nog steeds, om christelijke tradities te her-claimen, voor wie de bestaande hokjes benauwend en beschadigend zijn, en voor ons allemaal.
13 februari: Meer dan alleen kruimels, een verhaal van transformatie
Lezingen Genesis 1: 26, 27 en Mattheus 15: 21-28
Overweging door Janneke Stegeman
Als wij leven van een beweeglijke traditie, hoe beweeglijk zijn God en Jezus dan eigenlijk? In de traditie worden zij vaak voorgesteld als onveranderlijk. Het kan een geruststellend idee zijn: God een vaste grond te midden van alles wat verandert. Maar er zit ook iets stugs aan. Die onveranderlijke God is bijvoorbeeld ingezet om homo’s en transgender personen buiten te sluiten. In de lezingen van vanmorgen zoeken we naar meer ruimte. Misschien is dat wat wij God noemen onuitputtelijk. Telkens weer nieuw. En zijn wij dat, geschapen naar hun beeld, ook.
20 februari: Lazarus – over andere vormen van liefde en gemeenschap
Lezing: Johannes 11: 1-44
Overweging door Wielie Elhorst
Een psalmregel zegt: ‘Waar liefde woont, gebiedt God z’n zegen.’ Het is bij deze goddelijke ruimhartigheid eigenlijk vreemd dat wij dat in de kerk zo beperkt opvatten: de zegen is niet voor iedereen beschikbaar. Ontwikkelingen in de samenleving vragen ook om herbezinning op hoe we kijken naar relaties, liefde en gemeenschap.
27 februari: Liefde voor jezelf: worden wie je bent
Lezing uit de rabbijnse traditie
Overweging door Dinah de Riquet-Bons
Meer informatie volgt
Volg ons op