Impressie van het ouderenberaad

 70 zeventig plussers en een jonge student:

een impressie van het ouderenberaad, woensdag 29 oktober

door: Carla van der Heijden

Nadat Ko Bordens de geschiedenis van de Dominicus heeft geschetst en de ouderen in groepjes aan elkaar verteld hebben wat hun mooiste herinnering aan de Dominicus is, krijgt een jonge student, Sjoerd Glaser, de microfoon. Hij vraagt of hij de mensen met u moet aanspreken, of met je. Wat is hij gewend, en waaraan geeft hijzelf de voorkeur, is de vraag van de ouderen? Het wordt je, u gebruikt hij bijna nooit, ook niet voor professoren op de universiteit. De ouderen stemmen van harte in. Het verkleint de afstand, zo blijkt.

Het was de bedoeling dat hij de interviewer zou zijn en aan de ouderen zou vragen wat ze wilden behouden en wat veranderen kan. Dat gebeurt ook, maar de rollen keren ook om. Wat brengt Sjoerd zelf naar de Dominicus? Het is zijn thuis, zegt hij, het zingen en de stilte bieden hem rust. Geldt dit voor veel jongeren? Dat niet: Mede-studenten associëren kerk met misbruik, condoomverbod en aids. Bovendien weten zij niets van de verschillen tussen RK en protestant en ook niet van oecumene en zo zijn alle kerken voor hen hetzelfde. Bij antwoorden op de vraag Hoe te leven speelt de Bijbel geen rol, maar inspiratie wordt gehaald uit de directe omgeving, zo zegt hij.

Enkele opmerkingen van ouderen: Wij moeten niet aangeven hoe de kerk van de toekomst er uit moet zien, dat moeten jongeren zelf doen. Wij kunnen alleen maar laten zien hoe de Dominicus ons helpt op onze weg door het leven. Anderen moeten hun eigen zoektocht gaan.

Mirjam besluit met te zeggen dat wij zelf moeten zorgen voor onze uitstraling en de jongeren ruimte geven. De Dominicus is iets kostbaars, het is voor ons van waarde, laten we dat vasthouden.

Tot slot zingen allen: Blijf niet staren op wat vroeger was, sta niet stil in het verleden. Ik zegt Hij, ga iets nieuws beginnen, het is al begonnen, merk je het niet.

Daarna is het tijd voor de lunch. Manden vol broodjes en krentenbollen raken helemaal leeg. Op kleurige ballonnen worden wensen geschreven. Ze stijgen op, tot aan de Sterrenhemel van de Dominicus. Misschien kun je ze zondag nog zien.

(In de Dominicuskrant van december zal een uitgebreider verslag verschijnen.)

Carla van der Heijden is geestelijk verzorger en ritueelbegeleider, zie ook www.verhaalenrite.nl