Datum/Tijd
zo 17-03-2013 / 11:00 - 12:15
Alles wat we doen of niet doen, wat we zeggen of verzwijgen, wat we denken of verdringen raakt aan de ander, aan anderen. Het doet goed en recht aan de ander en/of geen goed en onrecht. Onze handen zijn misschien wel nooit schoon. Dit inzicht is al een vrucht van een kleine paleisrevolutie. Het eigen ik is dus niet langer de centrale figuur waar alles om draait, maar weet zich wezenlijk verbonden met anderen. Leven is samen-leven en het is genade om je dit bewust te worden.
Wie zijn fouten en misstappen erkent, zegt de psalmist, krijgt onmiddellijk deel aan de vergeving van Die Ene. Want belijden is dankzeggen aan de Verborgene die een deur heeft geopend in het innerlijk van de mens.
In deze viering vindt het ritueel plaats van de handwassing dat ons hart wil openen voor de schoonheid en vrijheid die in mensen woont.
Lezing uit psalm 32
Volg ons op