‘Wij dragen de Dominicus op handen’, zo werd het gezegd in het voorjaarsoverleg van de beleidsraad met vertegenwoordigers van vele werkgroepen. De opmerking werd gemaakt in het licht van de sluitende begroting waarmee we het financiële jaar 2020 konden beëindigen. Met alle dank en waardering voor de vele bezoekers die hieraan bijdroegen in het afgelopen jaar! En dat terwijl we elkaar bijna niet live maar veelal via de Zoom hebben kunnen ontmoeten.
Dat die ontmoetingen velen blij maken en inspireren bleek ook weer eens uit de verhalen uit de werkgroepen. Er zijn en waren heel veel initiatieven om het gemeentewerk door te laten gaan, ondanks de beperkingen van de coronacrisis. Het is de moeite waard om hier te benoemen:
Allereerst natuurlijk de zondagse vieringen, het hart van onze kerk, en daarbij de vieringen in de stille week. Er is in de gemeente enorm veel waardering voor de prachtige vieringen, het werk dat het Liturgisch Team hiervoor verzet, de bijdragen vanuit het koor en van onze dirigent en musicus. En vooral niet te vergeten de mensen die voor beeld en geluid zorgen zodat wij in onze huiskamers kunnen meedoen met en genieten van de diensten. Het lijkt allemaal vanzelf te gaan maar zo is het natuurlijk niet, er wordt veel extra inspanning gevraagd van allen die hieraan bijdragen. En toch …. het gebeurt, elke zondag maar weer!
Een bijzondere viering mag hier apart genoemd worden: Het parlement van de aarde, voorbereid en uitgevoerd door de kinderen en de leden van de Werkgroep Kind. Heel bijzonder hoe een thema van democratie niet alleen voor mensen, maar ook voor dieren, planten, lucht en zee, vorm kreeg op een zo mooi kinderlijke, maar lang niet kinderachtige wijze. Waarachtig kerk zijn met elkaar, dat was het.
Vanuit het Pastoraal Team en de Werkgroep Pastoraat kwamen verhalen op tafel over contacten met bezoekers via de telefoon, de ‘verhalen onder de luifel’ die dagelijks in de veertigdagentijd verteld werden door Juut, Eva en Marcel, de matching van wandelaars en briefschrijvers, en de persoonlijke contacten binnen het pastoraat.
De Werkgroep Diaconaat stond achter de coördinatie van de veertigdagenkalender, een project waar een groep mensen aan meewerkt. De kalender, een dagelijkse tekst plus beeld dat via de computer wordt verstuurd aan meer dan 400 belangstellenden, kreeg ook dit jaar weer veel waardering. De teksten werden inspirerend gevonden maar vooral ook doordat de zeggingskracht versterkt werd door de prachtige beelden en de vormgeving.
De Soedanese koekjesactie leverde 37 bestellingen op, de opbrengst is bestemd voor ongedocumenteerde vluchtelingen.
De redactie van de Dominicuskrant is bezig met het verwerken van de gegevens uit de enquête onder de lezers, die veel waardering hebben voor de krant en praktisch geen kritiek!
Het solidariteitsfonds is typisch zo’n club die op de achtergrond haar werk doet. Zes mensen, waarvan drie een dagelijks bestuur vormen, buigen zich over aanvragen om financiële of praktische steun van bezoekers met een te krappe beurs of andere moeiten in het leven. Er wordt gul gegeven en in het afgelopen boekjaar zelfs guller, alsof corona ons nog meer bewustzijn geeft over het feit dat het niet zomaar vanzelfsprekend is dat je alles hebt wat nodig is om te leven. Het mooie is dat het fonds alles uitgeeft wat binnenkomt: ‘we keren uit wat er binnenkomt, want het is van Dominicusgangers voor Dominicusgangers’. Dat dit alles in een vertrouwelijke sfeer gebeurt hoeft eigenlijk niet gezegd te worden.
Zo bruist het leven van de Dominicus niet in de kerk en de pastorie, zoals we dat kennen vanuit de zondagsvieringen en de werkgroepen, lezingen, filmavonden en andere bijeenkomsten door-de-week. Maar bruisen doet het en dat is iets om heel erg dankbaar voor te zijn.
De (bijna) wekelijkse nieuwsbrief van het secretariaat houdt de vaart erin en zorgt ervoor dat we kennis kunnen nemen van alles wat er staat te gebeuren. Het team Communicatie zorgt ervoor dat we ook via Facebook en Twitter op de hoogte worden gehouden. En verder is de beheercommissie bezig aan het traject om de toiletten en de keuken in de kerk aan te passen aan de eisen van deze tijd, en daarvoor de nodige subsidie te verwerven.
De coronawerkgroep, een groep mensen uit beheer en beleid die voorstellen doet over de wijze waarop we de maatregelen van de overheid vormgeven in onze kerk, heeft nieuwe plannen aangekondigd.
De zomeropenstelling wordt dit jaar mogelijk vervroegd naar juni om meer mensen de gelegenheid te geven de kerk te bezoeken. En de vieringen mogen weer door 30 bezoekers worden bijgewoond, men hoopt dit aantal geleidelijk naar 100 uit te breiden. Deze voorstellen zijn door de beleidsraad besproken en bekrachtigd.
De selectiecommissie werkt aan het werven van een opvolger/ster voor Juut, een advertentie heeft intern in de orde van dienst en de Dominicuskrant gestaan, extern in dagbladen.
Verder heeft de beleidsraad Ankie Knijnenburg, die drie maanden als aspirant meedeed, benoemd tot lid, en daar zijn we heel blij mee. Zij stelt zich persoonlijk voor in deze Dominicuskrant en in de nieuwsbrief.
Omdat de verruiming van de coronamaatregelen niet zo snel gaan als gehoopt, hebben we besloten de gemeentemiddag te verzetten naar zondagmiddag 19 september, meteen na de viering tot een uur of 15.30 uur. Centraal staat het elkaar ontmoeten. Dit kan ter plekke in de kerk, maar we hebben ook een online programma voor wie niet naar de kerk kan of wil komen. Meer hierover volgt t.z.t. in de nieuwsbrief. Zet u de datum in uw agenda?
We kunnen en mogen nu wel gaan hopen dat we elkaar binnen niet al te lange tijd ook weer kunnen ontmoeten in onze geliefde Dominicuskerk. Dat we de zondag met een viering kunnen beginnen, samen, met dat mooie lied van Juut Meijer, ‘Midden in de tijd’:
“Open de deuren licht valt binnen,
de dag gaat beginnen. Ga staan.
Dit uur vandaag en nu: te leven onbevangen,
geven en ontvangen. Midden in de tijd.”
Met hartelijke groet,
namens de beleidsraad,
Joanne Kruijswijk Jansen
Volg ons op