verbinden en verdiepen
Van 17/7 t/m 17/8 wijken de openingstijden van het secretariaat af en verschijnt de nieuwsbrief niet.
Het secretariaat wordt van 19 juli t/m 16 augustus waargenomen door de coördinator verhuur, Jan Pieter de Jong. Hij is bereikbaar via het gewone mailadres: secretariaat@dominicusamsterdam.nl
De nieuwsbrief verschijnt weer rond 21 augustus – tenzij er heel dringend iets te melden valt in de tussentijd.
Ik wens u een prachtige zomer,
Frederik Lobbrecht (secretaris)
De meditatiegroep op maandag – stilte-meditatie in zen-stijl – gaat deze zomermaanden ook in juli en augustus door (18.00 – 19.00)
Voor informatie en opgave kunt u contact opnemen met Riet Spierings: rietspierings@planet.nl of tel. 020-6842508 of 06-20804454.
Het is een traditie om in juli en augustus de zomerdiensten wat anders in te richten dan in de rest van het jaar. Het accent ligt meer op de lezingen. De lezingen worden vergezeld van kort commentaar.
zondag 4 juli KETI KOTI
Het herdenken van het slavernijverleden is al langer niet meer voorbehouden aan nabestaanden van hen die hier slachtoffer van zijn geweest, maar evenzeer van ons allemaal die willen nadenken over een gezamenlijk verleden en de doorwerking tot op vandaag. Op deze zondag die direct verbonden is met de vieringen van Keti Koti, zal Noraly Beyer onze gast zijn en spreken vanuit persoonlijke ervaringen en reflecteren op heden en verleden. Eveneens zal in deze viering gezongen worden door zangeres Denise Jannah.
We lezen uit Anton de Kom: Wij slaven van Suriname
Er is een nagesprek na de dienst tot 13.15u.
Commentaar: Noraly Beyer
zondag 11 juli: TUSSEN ERGERNIS EN EXTASE
Er is ergernis over de wijze waarop mensen de aarde vernietigen.
Er is extase over de pracht en de veerkracht van de natuur.
Is dat met elkaar te rijmen?
We lezen teksten van H.C. ten Berge, Ton van der Stap en Hildegard von Bingen.
Commentaar: Gerard Swüste
zondag 18 juli: KNARSETANDEND DE BIJBEL LEZEN
Tja, wie kent het niet dat je een verhaal tegenkomt in de Bijbel en denkt: Dit kan toch niet! Graag neem ik zo’n verhaal eens onder de loep, om te onderzoeken of onze ergernis niet heel bevrijdende inzichten kan opleveren?!
We lezen het verhaal van de talenten uit Mattheus 25
Commentaar: Gerhard Scholte
zondag 25 juli: GROTER DAN IK
“Happy new year
De wereld staat in de fik
En ik zou het willen blussen
Maar het vuur is groter dan ik“
Vlak voordat Corona uitbreekt schrijft de jonge zangeres Froukje Veenstra het lied ‘groter dan ik’. Een lied vol grote vragen, grote zorgen en een gevoel van onmacht, maar ook een verlangen. ‘Groter dan ik’ . In deze viering staan we stil bij wat deze jonge profetische stem ons te zeggen heeft.
We lezen Exodus 4: 10-17
Commentaar: Leontien Dekker
zondag 1 augustus: AFTER VIRTUE
After Virtue, van de Schotse filosoof Alasdair MacIntyre uit 1981 is een fantastisch pleidooi voor een ethiek die verbindend is zonder verstikkend te worden. Hij benadrukt het belang van gemeenschap en traditie, maar ook de individuele vrijheid. MacIntyre (1929) was ooit marxist, maar is uiteindelijk tot het katholicisme bekeerd en baseert zich op met name Aristoteles en Thomas van Aquino.
Commentaar: Remko van Broekhoven
zondag 8 augustus: TROTS
Wie was ik? Wie ben ik? Wie wil je dat ik ben?
Een dienst over identiteit als vloeibaar begrip.
We lezen o. a. uit “ mijn ontelbare identiteiten” van Sinan Çancaya, 2020, Jan Hanlo Essayprijs 2021.
Commentaar: Jannet Delver
zondag 15 augustus: VOORBIJ DE DONKERE NACHT
Vorig jaar verscheen de roman Hanesteen, geschreven door Michael Elias, die als dertiger vier jaar in een psychiatrische inrichting verbleef. Door de waanzin heen onderneemt zijn alter ego Chiel Hanesteen een zoektocht naar zijn katholieke achtergrond: ligt daar de bron van zijn psychosen? De verhalen uit het Oude en Nieuwe Testament blijken gaandeweg de sleutel tot heling.
Commentaar: Michael Elias
zondag 22 augustus: EEN WEEK IN TAIZÉ
Deze zomer is een klein groepje jongeren uit de Dominicus afgereisd naar Taizé, een bijzondere plek in Frankrijk waar een oecumenische gemeenschap van broeders leeft die jongeren van over de hele wereld uitnodigen een week met hen mee te leven. In deze viering reizen we met hen mee en proberen we iets te ervaren van hoe het is een week te verblijven.
Commentaar: Remco Babijn
zondag 29 augustus: DE PRAKTISCHE BEZWAREN TUSSEN DROOM EN DAAD
Ook als we uitgerust van vakantie zijn teruggekomen en er weer fris tegenaan willen met een nieuw jaar in werk of opleiding, kunnen we moe worden van de grenzeloosheid van onze wil om het goede te doen. Die goede wil botst zo vaak met de weerbarstige praktijk. Of het nu gaat om het klimaat of de gastvrijheid jegens de vreemdeling of de naastenliefde in het alledaagse leven, het appel dat op ons gedaan wordt lijkt eindeloos. We kunnen het gevoel hebben dat het nooit genoeg is wat we doen, dat het altijd méér kan. De Britse schrijver Nick Hornby, bekend van het verfilmde About a Boy, schreef er een roman over, Hoe ben je een goed mens. Kunnen we daar misschien een geruststellende antwoord vinden?
Commentaar: Bettine Siertsema
Lieve Dominicusbezoekers,
Een paar weken geleden mocht ik een stukje plaatsen in de Dominicusnieuwsbrief over de crowdfundingsactie voor mijn nieuwe altviool. Het streefbedrag voor deze actie was 6 duizend euro. Mede dankzij de gulle bijdragen van velen uit de Dominicus is het streefbedrag behaald!
Ik ben iedereen daarvoor heel erg dankbaar.
Ik wil jullie bij wijze van dank uitnodigen om te komen luisteren naar een recital. Ik zal in onze eigen Dominicus spelen op 4 juli aanstaande, na de dienst, om 13:15. Het concert is vrij toegankelijk, dus ook voor alle andere Domincusgangers die willen komen luisteren. Ik ga stukken spelen van onder andere Telemann, Vieuxtemps, Wienawski en Fauré. Dit alles onder begeleiding van mijn pianiste én de enige echte organist van de Dominicus, Evert van Merode.
Ik kijk ernaar uit jullie te ontmoeten! – Elin Haver
Begin november gaat Juut met pensioen. De afgelopen maanden is een commissie op zoek geweest naar een opvolger voor haar.
Deze zoektocht is succesvol afgerond. De commissie heeft een opvolger voorgesteld. De Beleidsraad is unaniem akkoord gegaan met de benoeming van Arjan Broers tot pastor.
We kennen Arjan al een jaar of 8, 9 als bevlogen gastvoorganger (zie de pagina gastvoorgangers hier voor een foto en korte beschrijving).
We zochten een pastor met LEF, een pastor die ook kan uitdagen en ons voor kan gaan in vernieuwingen. Commissie en Beleidsraad zijn heel blij dat Arjan hier ja op gezegd heeft.
Arjan komt per 1 oktober. We wensen hem veel succes en een fijne tijd met ons.
Enkele vragen bereikten ons over de manier waarop het delen van brood en wijn in beeld wordt gebracht. Weliswaar worden de woorden van de voorganger en het tafelgebed gedeeld en ook de afsluiting op het podium, maar het ronddelen in de kerk komt minder in beeld. Volgens sommigen is dat jammer.
Reden voor dit bescheiden beeld is dat belang gehecht wordt aan plaatsen in de kerk waar je niet in beeld hoeft te komen, als je dat niet wilt. Anderzijds is het technisch ook niet mogelijk te veel met de camera’s te switchen, wat bovendien al gauw een rommelig en onrustig beeld geeft. We hebben dit alles in overweging genomen en afgesproken het deel van de kerk waar de banken zijn niet in beeld te brengen, het deel waar de stoelen staan wel. Vindt u het geen bezwaar enigszins in beeld te komen, dan kunt u dus op de stoelen gaan zitten, anders kunt u plaatsnemen aan de kant waar de banken staan.
Overigens zijn we natuurlijk voortdurend bezig de beste vormen te vinden in de viering zowel als in ”beeld en geluid” – dit is een voortdurende zoektocht. Als ons reacties bereiken, kunt u erop rekenen dat we die meenemen in ons gesprek.
Namens het liturgisch Team,
Juut Meijer
Afgelopen donderdag is de bekroonde film Shadow Game in première gegaan, een even aangrijpende als verstikkende documentaire met pubers op de vlucht als onze gidsen. In deze mozaïekvertelling worden de ervaringen van jonge vluchtelingen samengesmeed tot een universeel verhaal. Zullen ze alle obstakels overwinnen en een nieuw thuis vinden? Drie jaar lang volgden regisseurs Eefje Blankevoort en Els van Driel (De Deal) verschillende jongeren op hun tocht door Europa: van Griekenland tot Servië en van Bosnië en Herzegovina tot Italië en Nederland. De tieners doorkruisen besneeuwde landschappen en mijnenvelden, en komen onderweg agressieve grenspolitie tegen. Het bereiken van de eindbestemming is moeilijker dan ooit. Een deel van het materiaal is door de jongens zelf op hun telefoon gefilmd.
Els van Driel een Eefje Blankevoort: “Shadow Game is niet zomaar een film, maar een documentaire waarmee we echte verandering willen bewerkstelligen. We willen bijdragen aan een andere beeldvorming over jonge vluchtelingen en ervoor zorgen dat zij onderweg en in landen van aankomst beter beschermd worden. Daarom hebben we ook een impact campagne opgezet. Onderdeel hiervan is het manifest ‘Bescherm kinderen op de vlucht’ dat we samen met de jongens uit de film hebben opgesteld. We vragen jou om het manifest te ondertekenen en in je netwerk onder de aandacht te brengen. (Meer lezen? Zie o.a. dit artikel in Trouw)
Bekijk deze even ontroerende als verstikkende film en laat via sociale media weten je mening horen of wordt betrokken via: www.shadowgame.eu
In aanloop naar Wereldvluchtelingendag zullen er in heel Nederland speciale vertoningen plaatsvinden de politiek – burgemeesters, raadsleden, wethouders, gevraagd wordt het manifest te ondertekenen.. Er is wel degelijk draagvlak voor een humaner asielbeleid, dat kunnen we op lokaal niveau zichtbaar maken!
De werkgroep Diaconie schaart zich achter het initiatief van Colet van der Ven deze film onder uw aandacht te brengen. Hij draait op dit moment in het Ketelhuis, de Balie, Kriterion en Rialto. U kunt 1 van de filmmakers horen bij de Wake voor Vluchtelingen op 17 juni (zie deze link).
Namens de de werkgroep Diakonaat,
Herman Huijmans
Het begint erop te lijken dat de verruiming van de coronamaatregelen in de maatschappij ook in onze Dominicus tot meer mogelijkheden gaat leiden. De culturele sector wordt (eindelijk) genoemd in de berichten hierover en dat betekent hopelijk dat de religieuze organisaties hierin mee mogen gaan.
De vieringen zijn al verruimd naar 75 bezoekers (eind mei, inmiddels nodigen we al 140 bezoekers uit – red) , exclusief degenen die aan de viering meewerken. En intussen krijgen kleine groepen weer toegang tot de pastorie, waar zij elkaar live kunnen ontmoeten met inachtneming van de ‘gewone’ coronamaatregelen. Afstand houden en mondkapjes op zolang je nog in beweging bent, en handenwassen, dat is toch allemaal goed te doen. Het betekent een enorme verbetering in de contacten en wat zijn we daar blij mee.
De leden van de beleidsraad hebben elkaar voor het eerst sinds december 2019, de laatste live BR-vergadering, in levende lijve ontmoet tijdens een bijeenkomst in het Westerpark. Dat was vooral voor de drie nieuwe leden sinds die tijd, Anna Hoekstra, Bianca Beens en Ankie Knijnenburg, een prettige mogelijkheid voor een nadere persoonlijke kennismaking, al kon Bianca er helaas niet bij zijn. Het werd een inspirerende middag, waarbij na koffie en lunch in wisselende tweetallen al wandelend ideeën werden verzameld over de nabije toekomst van en in de Dominicus. Ook de eigen vergadercultuur werd onder de loep genomen en dit leidde o.a. tot een besluit over roulerend technisch voorzitterschap.
De gemeentemiddag is nu vastgesteld op 19 september na de viering, de voorlopige titel is ‘stuif-es-in’ en dat heeft te maken met de lange tijd waarin we elkaar als bezoekers nauwelijks hebben kunnen ontmoeten. Op die middag wordt vooral daarvoor de tijd genomen.
Wat gebeurt er verder zoal?
De werving van een opvolger/ster voor Juut Meijer is in volle gang. De selectiecommissie kreeg een aardig aantal brieven op de advertentie en heeft een eerste gespreksronde met daaruit geselecteerde kandidaten gehad. Een mooie vraag die uit die gesprekken voortkwam ging over ‘de visie van de Dominicus’. Waar moet, waar gaat het heen? En wat voor kerk willen we zijn: zijn we vooral een regionale of ook een binnenstadskerk?
Het mooie daarvan is dat die vragen in de BR weer tot nieuwe gesprekken leiden, hoewel er natuurlijk al eerder over nagedacht is. Je merkt hier de invloed van corona: een diepgaande discussie via zoom is nu eenmaal niet het zelfde als live. Het ‘inspiratieplan’ uit najaar 2019, dat destijds noodgedwongen in de bureaula verdween van de werkgroepen, wordt weer opgediept en geeft richting aan de gesprekken hierover.
Een voorbereidingsgroepje uit de BR is samen met Juut bezig om haar afscheid voor te bereiden. Zoals het er nu uitziet zal dit in november plaats vinden. Natuurlijk gaat Juut zelf voor in een afscheidsviering, gevolgd door een receptie. De datum daarvan is nog niet helemaal zeker. Op haar verzoek wordt ook een symposium voorbereid, waarin de vraag ‘wat geloof je eigenlijk?’ als uitgangspunt dient. De uitwerking staat nog in de kinderschoenen, maar hier hoort u natuurlijk later veel meer van. We rekenen erop dat het allemaal live zal kunnen plaatsvinden.
Live ofwel in levende lijve, daar snakken we naar en dat geldt ook voor de vieringen. Dat gaat gebeuren maar de uitzendingen online blijven ook. Voor de mensen die het allemaal liever online maken en/of voor hen die ver weg wonen blijft dus de mogelijkheid bestaan om op afstand mee te vieren.
Een laatste ontwikkeling is de voorbereiding van een renovatiebeurt van het Adema-orgel in onze kerk. De beheercommissie heeft een werkgroep gevormd en een expert in de arm genomen en inmiddels heeft de BR een voorstel voor de aanpak geaccordeerd. Dat er ook een groep vrijwilligers mee zal werken, verlaagt de kosten flink maar er zal toch een bedrag van ruim 50.000 euro mee gemoeid zijn. Gelukkig hebben we daar een onderhoudsreserve voor. Daarna kunnen we weer jaren voort met het orgel.
De toekomst ziet er een stuk zonniger uit met deze ontwikkelingen. Je zou haast gaan zingen ‘Ik zie een poort wijd open staan …’[1], een liedje uit mijn lagereschooltijd. Door die open poort komt het licht binnenstromen, en wij ontmoeten elkaar weer in onze geliefde Dominicus. Wat is er nu mooier dan dat!
Met een hartelijke groet,
namens de beleidsraad,
Joanne Kruijswijk Jansen
[1] Tekst Lydia Baxter-Odell, vertaling Meijer Salomon Bromet, melodie Silas Jones Vail
Er is kunst die je bevangt, overrompelt, voorgoed verandert. Kunst is geen vlucht uit de wereld maar trekt je juist dieper die wereld dieper in. Houd je scherp voor schoonheid, gevoelig voor tragiek, schoolt je zintuigen, verdiept je emoties. Tolstoi definieerde kunst als “een manier om mensen te verbinden door middel van gedeelde gevoelens, onmisbaar voor het welzijn van individuen en de mensheid.” In dat opzicht zijn kunst en religie aan elkaar verwant. Ook laten beide zich leiden door het idee van een andere werkelijkheid. Daarbij is in de kunst de verbeelding het leidende principe en bij religie de hoop. Zo bieden zowel kunst als religie ons nieuwe inzichten en nieuwe perspectieven. Welke, dat verkennen we op deze vier kunstzinnige zondagen in juni.
Zondag 6 juni: Moedertje God
Juut Meijer en Minou Bosua
In dit jaar van corona is meer dan ooit de vraag gerezen, hoe zorgen wij voor elkaar, onze zieken, onze ouderen, onze buren? Deze zondag, de eerste in de serie De Kunsten hebben we te gast Minou Bosua van theatergezelschap Minoux. Zij trok de afgelopen maanden de wijk in en zocht niet-westerse moeders en dochter op. Hoe zorg jij voor je moeder? Hoe zorgt je moeder voor jou? En wat maken we zelf belangrijk in ons leven?
Als ik wat zo dichtbij is tot het goddelijke verheffen kon- wat zou er gebeuren?
Hoe zouden we onze zorg inrichten?
Eerder speelde Minou met haar moeder samen de voorstelling: ”Moeder mag niet dood”, onder andere in theater Bellevue
In de jaren 2011-2012 werkte ze met enkele andere acteurs mee aan De Avondsirene in de Dominicus. Daarnaast was zij vorig jaar te gast in de Dominicus met het project Predikers en Cabaretiers.
Zondag 13 juni: De dans en de danser
Lezing: 2 Samuel 6: 12-17
Voorganger : Colet van der Ven
Soms wordt God vergeleken met een danser die beweegt en uitnodigt om bewogen te worden, soms met de dans zelf. Als de mensen wereldwijd met deze dans meedoen, gaat wat opdroogt weer stromen en wat verdort weer bloeien. Of je God nu met een danser of een dans vergelijkt, in beide metaforen kan het dansen alleen doorgaan als de uitnodiging geaccepteerd wordt. De kern van de dans is de relatie. Hoe kunnen we met behoud van onze eigenheid onze bewegingen zo op elkaar afstemmen dat het een ademend geheel wordt?
M.m.v tangodansers Peter Rombouts en Marga Wouters en filmorkest Shot in the dark
Zondag 20 juni: Beelden waarmee we iets doorgeven
Lezing: Jesaja 11
Voorganger: Marcel Elsenaar
Kunst heeft lang in dienst van de religie gestaan, in de christelijke kerk ten minste. In veel religies is kunst, het maken van afbeeldingen, uit den boze. Er zijn mensen die in de beleving van kunst een verwantschap met religie ervaren. Kunstenaar Femke Kempkes vroegen we om voor deze dienst iets toe te voegen aan de rijke beeldentaal van de Dominicus. Iets dat met breken en delen te maken heeft, en refereert aan een verhaal uit de Bijbel. Om daarmee ook de betekenis van deze kunst der ver-beelding te onderzoeken.
Zondag 27 juni: Viering van het onverwachte
Met Eva Martens en Merlijn Twaalfhoven
De wereldberoemde componist en organisator van muziekevenementen Merlijn Twaalfhoven komt deze zondag in de Dominicus om muziek te maken, niet met een meegebracht orkest, maar met ons; met onze zelf meegebrachte muziekinstrumenten, het zingen van ons koor en de kinderen, maar ook met de ritmes van onze handen en voeten, ons zacht geneurie en met stilte.
Iedereen is een kunstenaar en juist met die mindset kan de wereld veranderen, zo gelooft Merlijn. Keer op keer liet hij dat in het klein en in het groot zien, door muziek te maken met kinderen in vluchtelingenkampen op Griekse eilanden, kinderen in oorlogsgebieden, maar ook met politici op een klimaattop en met kritisch theaterpubliek. Deze ochtend is het de uitnodiging aan ons om de kunstenaar in onszelf wakker te laten worden. Neem je niet-blaasinstrument mee, of gewoon jezelf en laat je meevoeren door het onverwachte.
Ik ben Elin Haver, misschien kennen jullie me omdat ik bij tijd en wijle altviool speel tijdens de dienst. Van kleins af aan ben ik zeer intensief bezig met muziek maken. Tot mijn grote vreugde ben ik aangenomen aan het Conservatorium van Amsterdam. Ik ga daar altviool studeren. Het was al lange tijd mijn wens om een eigen instrument te kunnen bespelen. Op het niveau waarop ik speel hangt aan zoiets een behoorlijk prijskaartje. Ik ben een crowdfundingsactie begonnen om deze droom te kunnen verwezenlijken.
Wie weet draag jij mij een warm hart toe en wil je wellicht iets bijdragen aan mijn campagne, die je kunt vinden via https://www.voordekunst.nl/projecten/11959-voor-altijd-mijn-alt-1
Daar vind je ook filmpjes en foto’s van hoe ik op dit moment bezig ben.
Als dit je aanspreekt, schroom dan niet om andere familieleden, vrienden of kennissen te enthousiasmeren voor mijn campagne.
Alvast ontzettend bedankt voor je aandacht, ik hoop je snel weer te zien, en anders misschien tijdens mijn community-event?
Heel veel liefs van Elin!
Volg ons op