Grondwoorden voor betekenisvol leven
Grondwoorden kunnen gemeenplaatsen worden, daarom moeten we ze telkens weer opgraven, als erts opdelven, wassen en verwerken. Uitgangspunt van het bijbelse denken is niet de wereld zoals hij is, maar zoals hij zou kunnen zijn. Of de wereld die wij bewonen een dystopische werkelijkheid wordt, of zich richting een utopische beweegt, is mede afhankelijk van de doelen die wij voor de samenleving als geheel en ons persoonlijk stellen. En of die doelen verbonden zijn met bijbelse grondwoorden.

In deze serie willen we het licht laten schijnen op de volgende vijf grondwoorden: Roeping, Terugkeer, Saamhorigheid, Vertrouwen, Visioen

Zondag 17 januari: Roeping
Eerste lezing 1Samuel 3: 1-10
Tweede lezing: Multatuli
Overweging door Colet van der Ven

Roeping werd lange tijd geassocieerd met uitverkoren zijn voor een religieus leven en dat was toch vooral voorbehouden aan een kleine groep. Voor mij heeft het begrip roeping een bredere betekenis. Het is het onontkoombare verlangen je te verbinden aan iets dat groter is dan jij. Het is het antwoord op een maatschappelijke roep. Het is het ont-dekken van je diepste bestemming. En dat is een opdracht waarvoor niet slecht een kleine groep uitverkoren zich gesteld ziet maar waar ieder mens mee te maken krijgt.

Zondag 24 januari : Terugkeer
Eerste lezing: Klaagliederen 5: 15-21
Tweede lezing: poëzie
Overweging door Annewieke Vroom

In de vroege religiewetenschap werd het begrip ‘terugkeer’ (Engels: return) vooral geassocieerd met de archaïsche religies. Daaronder rekende men dan hindoeïsme, boeddhisme en de natuurreligies. Deze zouden een nadruk leggen op het cyclische karakter van de werkelijkheid. Zin bestond in een tijdloos mythisch besef van een groter geheel, maar de unieke rol van ieder mens was onduidelijk, dachten sommige religiewetenschappers. Hierin verschilden ze van de zogenoemde historische religies, zoals jodendom, christendom, islam. Deze hadden een lineair tijdsbeeld en binnen de invulling daarvan meer mogelijkheden voor betekenisgeving aan elk leven van elk mens. In de christelijke traditie werd het vooruit leven in verwachting van het nieuwe, of een breuk, werd belangrijker. Toch is ‘terugkeer’ een belangrijk onderdeel van ook de christelijke spiritualiteit. Denk maar aan de liturgie, die berust op terugkeren. Deze zondag gaan we in op de waarde van ‘terugkeer’.

Zondag 31 januari: Saamhorigheid
Lezing Lukas 10:1-11
Overweging door Geeske Hovingh

Dit grondwoord heeft een positieve associatie, want wie wil er nou niet bij anderen horen? Tegelijkertijd kan het een instrument worden van polarisatie, van ‘wij’ versus de anderen, of van gemeenschap boven individu. De vraag is dus: hoe blijf je autonoom, maar mag je jezelf toch onderdeel weten van een groter geheel, van een gemeenschap die de luiken naar buiten openhoudt? De 72 volgelingen die er door Jezus op uitgestuurd worden, kenmerkten zich door hun veelkleurigheid, maar ook door 1 gemeenschappelijke opdracht: samen glimpen van een nieuwe wereld uitzaaien. Daar wil ik wel bij horen.

Zondag 7 februari: Vertrouwen
Lezing: Mattheus 6:24-34
Overweging door Henk Hillenaar

Als je over vertrouwen gaat nadenken, merk je al gauw dat achter of in dit woord de drie deugden schuilgaan die in de traditie ‘goddelijke deugden’ werden genoemd : geloof, hoop en liefde. Vertrouwen zouden we daarom het grondwoord der grondwoorden kunnen noemen. Reden te meer om deze deugd niet te persoonlijk op te vatten, maar vooral als opdracht aan de gemeenschap te zien.

Zondag 14 februari: Visioen
Lezing Genesis 28: 10 – 22 (Jakob’s droom)
Overweging door Marcel Elsenaar

We ervaren ‘zin’ in het leven wanneer we een doel hebben. We worden tegenwoordig aangespoord om ons leven te zien als een kunstwerk, en onszelf als kunstenaar. Bijbelse levensverhalen vertellen een ander verhaal. Het is eerder een I have a dream – verhaal. Voor mensen dan in elk geval. Wij leven uit dromen en projecties in de toekomst, die we in het bestaan van alledag proberen te verwezenlijken. Hoe kunnen we ‘een doel hebben in het leven’ begrijpen vanuit bijbelse verhalen? Welk visioen van een goed leven, een leven in liefde ontdekken we dan?

Bericht van de BR, 8/1/2021

Na een zoekperiode en diverse oproepen in de orde van dienst, op de website en in de nieuwsbrief, heeft Ankie Knijnenburg zich als belangstellende voor de Beleidsraad aangemeld. Zij zal nu eerst drie maanden meedraaien als kandidaat-lid. Daarna volgt een evaluatie van weerskanten met de mogelijkheid tot benoeming als lid. Ankie komt al jaren in de Dominicus en zij is ook bekend met het werk van de BR, waar ze enkele jaren geleden lid van was. We zijn erg blij met Ankies kandidatuur en heten haar van harte welkom in de BR!

Omdat Ankie de enige gegadigde is, vervallen nut en noodzaak van een verkiezing. Daarover nog wel het volgende. In het najaarsoverleg is de verkiezingsprocedure voor de Beleidsraad aan de orde geweest. In dat overleg werd het belang van verkiezingen door velen onderstreept. We zullen de verkiezingsprocedure dan ook, iedere keer als er een nieuw BR-lid gezocht wordt, kritisch tegen het licht houden. In de komende periode zal de verkiezingsprocedure in de BR verder besproken worden, waarbij we zoeken naar mogelijke alternatieven. We komen hier bij de gemeente op terug.
De Beleidsraad

Advent en kerst 2020

De vier zondagen in de aanloop naar kerstmis worden vanouds gekleurd door verwachting en verlangen. Er is iets nieuws op komst. Een kind zal worden geboren. Het verlangen dat er altijd al was, komt in de Advent dichterbij. En om dat verlangen nog eens extra te benadrukken, lijkt het wel, is men in de Bijbelse traditie altijd onderweg. Mensen gaan ergens vandaan en ergens naartoe. We lopen de route van het licht naar een toekomst van gerechtigheid en vrede, een nieuwe wereld die ons wacht van opnieuw te worden geboren.

Gebeurt dat alleen als een kind geboren wordt, of kan het mensen ook middenin het leven gebeuren? Als je leven vastzit, als er in je land geen mogelijkheden meer zijn, als er honger is of armoe, of geweld. Soms gaan mensen samen op weg, in kleinere of grotere groepen, soms ook alleen. Uit de benauwdheid van een geknecht leven, uit slavernij, uit een huwelijk dat je kleinhoudt, uit een verleden. Uit een omgeving die vol oordelen is over wie je bent of hoe je leeft. Soms klinkt een stem op in de woestijn.

Gelukkig komen we op momenten in beweging. Een geloof in iets anders, iets nieuws staat in ons op en we raken op drift. En altijd zijn die bewegingen tweeërlei: we gaan naar het licht, het goede, de toekomst, en tegelijk moeten we vluchten we voor het kwade dat die beweging naar het goede in de weg staat. Ook in het kerstverhaal wordt gevlucht.

Zo zien we in de vier weken van Advent uit naar een wereld op komst en proberen we woorden te geven aan hoe we elkaar daarin mee kunnen nemen van dichtbij huis tot wereldwijd. Het ‘Kom, adem ons open’ zal weer klinken en ‘Scheur toch de wolken weg’. Niet alleen de wolken van corona, maar van alles dat ons het zicht ontneemt en onze wereld kleiner en angstiger maakt dan ze zou kunnen zijn.
Zo gaan we op weg naar waar het goed is, naar een nieuwe geboorte en een nieuw jaar dat ons wacht.

Zondag 29 november: ‘Alleen de bergen zijn mijn vrienden’
Overweging Colet van de Ven
Lezingen Exodus: 3:7-14, Behrouz Boochani: Alleen de bergen zijn mijn vrienden

Vandaag staan diegenen centraal die noodgedwongen hun land ontvluchten om op goed geluk en hoop van zegen elders een thuis te vinden. We kijken naar hen door de ogen van een paus, een vluchteling, een migrant en de bijbel.

Zondag 6 december: Moeten ook wij onderweg?
Overweging Arjan Broers
Lezingen Lezing: Jesaja 40: 3-8 en Lucas 21: 25 – 36

De Bijbel staat vol verhalen van mensen die onderweg moesten of durfden gaan: het paradijs uit, naar Egypte, naar een beloofd land, naar een kerststal, naar Jeruzalem en Golgota. Het zijn mooie verhalen om te lezen als je eigen wereld stabiel en rustig is. Maar wat als deze tijd er ook een is van onderweg moeten? Met niet meer dan een vaag en ook wel dreigend visioen van de toekomst? Arjan Broers vraagt zich af of de Bijbelse verhalen verleden tijd zijn.

Zondag 13 december: Jouw land is mijn land
Overweging Germain Creyghton
Lezing Ruth

Mensen hebben altijd het verlangen gehad een nieuw, eigen bestaan op te bouwen buiten de grens van hun geboortegrond. Niet om te vluchten voor gevaar of het verleden uit te wissen, maar omdat ze geluk zoeken en een beter leven. Het Bijbelverhaal over Naomi, Ruth en Boaz toont ons in een notendop dat migratie nodig is en goed: niet bij de pakken neerzitten, grenzen overschrijden, verantwoordelijkheid nemen voor de ander en zo een nieuwe toekomst vormgeven. Het verhaal zegt ons: dankzij Ruth, de Moabitische, kon Jezus Christus, zoon van David, in Israël geboren worden.

Zondag 20 december: Onderweg naar Kerstmis: Het Magnificat
Overweging Henk Hillenaar
Lezing uit Lucas 1

In de geboorteverhalen van het Lucas evangelie wordt veel gereisd en zelfs gevlucht. De meest mysterieuze reizigers echter zijn de engelen die er voortdurend opduiken om Gods wil of bedoeling kenbaar en het verhaal begrijpelijk te maken. Een van de weinige episodes waar geen engelen nodig zijn is de reis van Maria naar haar nicht Elisabeth. Daar klinkt het bekende Magnificat, een lof- en danklied, het visionaire antwoord van de mens aan God en diens engelen. Maria ziet de armen rijk en de machtigen machteloos worden: ze ziet deze wereld omgekeerd. Het zal het ideaal worden van Jezus’ leven en van het eerste Christendom: de vraag of en hoe dit nog altijd ook ons ideaal is.

Donderdag 24 december, Kerstavond: Plaats in de herberg
Overweging Juut Meijer

Herbergen en cafés zijn gesloten. We kunnen elkaar slechts spaarzaam ontmoeten en leven op afstand. Op kerstavond vieren we de geboorte van de mens in wie de hoop weer helemaal tot leven komt. Een wereld waar gastvrijheid en genegenheid voorop staan. Hoe maken we plaats als alle herbergen gesloten zijn? En zal er straks nog plaats zijn voor gastvrijheid en menselijkheid in onze wereld?
De dienst begint om 20.00 u

Zondag 27 december: Oud 2020 en Nieuw 2021
Overweging Eva Martens en Mirjam Wolthuis

Bijkomen van kerst, van een moeizaam jaar, van gefnuikte verwachtingen of toch, wellicht, nieuwe openingen? In deze viering blikken we terug en proberen we ons bijeen te rapen om met nieuwe moed verder te gaan. Leidraad daarbij is de belofte van hoop die generaties aan elkaar doorgeven, zoals spreekt uit het verhaal van Jezus met zijn ouders in de tempel en van Simeon en Hanna (Lukas 2:22-40).

Zondag 3 januari: De toekomst op het spel
Overweging Gerhard Scholte

We vinden in Exodus en Matteus twee klassieke verhalen over machtswellust, van Farao en Herodes, ontaardend in vreemdelingenhaat, ja zelfs in kindermoord. Waarom zijn het juist de pasgeborenen die dit soort gruwelijkheid opwekken? Wie weet helpt filosoof Hannah Arendt ons verder met haar begrip van ‘nataliteit’: Elke pasgeborene heeft iets volstrekt nieuws aan onze wereld mee te geven.

Zondag 10 januari: Breng ons dan thuis en keer ons tot leven
Overweging Agnes Grond

Wie kent het niet: dat onbestemde verlangen naar thuiskomen. Maar wat verlangen we dan? Een veilige haven? Gekend, gezien en begrepen worden? Of toch een soort aards paradijs? En bereiken we dat thuis ooit? Of is de weg erheen voldoende al blijft het verlangen bestaan?

BOEKPRESENTATIE – door Claartje Kruijff

Op 6 november is mijn nieuwe boek uitgekomen:
Stevig staan in een kwetsbare wereld, het belang van een krachtige levenshouding. 
Het gaat over stilstaan in een veranderlijke wereld die doordraait. Over het vinden van eigen en gezamenlijke ankerpunten, van innerlijke houvast nu we meer dan ooit op onszelf zijn teruggeworpen. 

Het was niet mogelijk een samenkomst te organiseren om mijn boek feestelijk te presenteren. Via dit korte filmpje heb ik samen met een vriendin een alternatieve presentatie gemaakt.  

OVEREIND BLIJVEN
In mijn boek ga ik op een open en eerlijke manier met mijzelf en jou in gesprek en geef ik handreikingen hoe wij overeind kunnen blijven, tussen alles wat er is. Aan de hand van thema’s als controle en moeten loslaten, kwetsbaarheid en maskers, vergeving, angst en moed, vertrouwen en hoop, de kracht van gemeenschap en delen zoek ik spirituele ankerpunten voor een sterk geestelijk fundament.
Wat is mijn betekenis, mijn eigen zegen tussen dit alles?
Hoe wil en kan ik zijn? Wat blijft er van mij over nu alles verandert? En hoe blijf ik overeind in deze veeleisende wereld? 
Ik ga op zoek naar wat een leven in verbinding echt betekent, hoe wij ons opnieuw verhouden kunnen tot de dingen en tot onszelf. Hoe ik groter leef, betekenis ervaar, minder eenzaam ben en steviger sta als ik leef vanuit een dieper medemenselijk verbond.

Veel liefs in deze rare tijd waarin zo weinig gebeurt en eigenlijk zo veel!
Sterkte ook voor jullie allemaal in jullie eigen levens,
Claartje

P.S.: Deel mijn bericht graag verder aan mensen waarvan je denkt dat het ze interesseert of wellicht als je voelt dat ze wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.